W dzisiejszym świecie Leszek Swornowski to temat, który przykuł uwagę wielu osób z różnych dziedzin. Od wpływu na społeczeństwo po implikacje w życiu codziennym, Leszek Swornowski odegrał istotną rolę w debacie publicznej. W tym artykule podjęto próbę zbadania różnych aspektów Leszek Swornowski, od jego historii po konsekwencje w dzisiejszym świecie. Celem szczegółowej i przemyślanej analizy jest przedstawienie kompleksowej wizji Leszek Swornowski w celu uzyskania głębszego i wzbogacającego zrozumienia tego tematu.
![]() | ||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
28 marca 1955 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Leszek Swornowski (ur. 28 marca 1955 we Wrocławiu) – polski szpadzista. Srebrny medalista olimpijski.
Jego pierwszym trenerem - później także w kadrze Polski - był Adam Medyński. Bronił barw AZS Politechnika Wrocławska, następnie AZS Kolejarz Wrocław. Dwa razy – w 1978 i 1986 – zdobywał tytuł indywidualnego mistrza Polski, wielokrotnie triumfował także w drużynie.
Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980 reprezentacja Polski w składzie: Andrzej Lis, Piotr Jabłkowski, Mariusz Strzałka, Ludomir Chronowski i Leszek Swornowski zdobyła srebrny medal. W turnieju indywidualnym zajął 25. miejsce. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Montrealu cztery lata wcześniej, zajmując 11. miejsce w zawodach drużynowych.
Podczas mistrzostw świata w Melbourne w 1979 roku wywalczył brązowy medal w turnieju indywidualnym, plasując się za Francuzem Philippe'em Riboudem i Węgrem Ernő Kolczonayem[1].
Ponadto na mistrzostwach Europy w Lizbonie w 1983 roku zdobył indywidualnie brązowy medal[2].
W 1983 zdobył srebrny medal letniej uniwersjady w Edmonton w turnieju drużynowym.
Po zakończeniu kariery pracował między innymi jako trener.