W dzisiejszym artykule przeanalizujemy Leonard Łukaszewski z różnych perspektyw, aby zrozumieć jego znaczenie i znaczenie w różnych kontekstach. Leonard Łukaszewski to temat, który wywołuje szeroką dyskusję i budzi duże zainteresowanie współczesnego społeczeństwa. Na przestrzeni dziejów Leonard Łukaszewski odegrał kluczową rolę w rozwoju ludzkości i był przedmiotem badań w różnych dyscyplinach. W tym artykule zbadamy różne aspekty Leonard Łukaszewski, badając jego implikacje społeczne, ekonomiczne, kulturowe i osobiste. Dodatkowo sprawdzimy, jak Leonard Łukaszewski ewoluował na przestrzeni czasu i jak nadal wpływa na nasze życie dzisiaj. Bez wątpienia Leonard Łukaszewski to temat, który zasługuje na uważną analizę, aby zrozumieć jego prawdziwy zakres i znaczenie.
![]() Leonard Łukaszewski (przed 1906) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku |
cmentarz Rakowicki w Krakowie |
Zawód, zajęcie |
sędzia |
Narodowość |
polska |
Odznaczenia | |
![]() |
Leonard Łukaszewski (ur. 1842 w Starym Wiśniczu, zm. 18 marca 1911 we Krakowie) – polski sędzia, radca dworu, powstaniec styczniowy.
Urodził się w 1842. Brał udział w powstaniu styczniowym 1863. W połowie lat 60. XIX w okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do służby sądowniczej. Był praktykantem w Krakowie, adiunktem w Brzesku, w 1874 został zastępcą prokuratora państwa w Tarnowie, wkrótce potem przeniesiony do prokuratorii w Krakowie. W 1885 został c. k. radcą Sądu Krajowego w Krakowie, a w 1890 c. k. radcą Wyższego Sądu Krajowego. W 1898 został mianowany na stanowisko prezydenta Sądu Obwodowego w Rzeszowie w charakterze c. k. radcy dworu. Ponadto został wybrany na czteroletnią kadencję od 4 grudnia 1901 przewodniczącym dla trybunału sądu przysięgłych przy c. k. sądzie obwodowym w Rzeszowie (wiceprzewodniczącym został Wilhelm Seidl)[1]. W 1906 został powołany na stanowisko prezydenta Sądu Krajowego w Krakowie.
Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Leopolda.
Zmarł 18 marca 1911 w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera V, rząd wsch.-2)[2].