W dzisiejszym świecie Ledina Çelo zyskał ogromne znaczenie, generując znaczący wpływ na różne aspekty codziennego życia. Od momentu pojawienia się Ledina Çelo wywołał niekończące się debaty i sprzeczne opinie, stając się tematem ogólnego zainteresowania, który przyciągnął uwagę milionów ludzi na całym świecie. Nie ma znaczenia, czy Ledina Çelo działa w obszarze polityki, nauki, kultury, czy jakiejkolwiek innej dziedzinie, jego wpływ jest niezaprzeczalny, a jego obecność jest stała na co dzień. W tym artykule zbadamy różne aspekty Ledina Çelo i jego wpływ na nasze dzisiejsze społeczeństwo.
![]() Ledina Çelo w Zurychu (2012) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1995 |
Strona internetowa |
Ledina Çelo (ur. 9 lutego 1977 w Tiranie) – albańska piosenkarka i modelka.
Reprezentantka Albanii w 50. Konkursie Piosenki Eurowizji (2005).
Po ukończeniu nauki w liceum artystycznym Jordan Misja podjęła studia z zakresu wokalistyki w Akademii Sztuk w Tiranie[1]. W wieku 13 lat zadebiutowała scenicznie występem podczas koncertu w Pałacu Pionierów w Tiranie. W 1995 wystartowała na Festiwalu Piosenki Albańskiej w Tiranie, gdzie zaśpiewała piosenkę „E doni dashurine?” w duecie z Luanem Zhegu[2]. W latach 1999–2000 pracowała jako modelka w Londynie.
W 2004 przyjęła propozycję poprowadzenia festiwalu Festivali i Këngës[3]. Pod koniec roku zgłosiła się z utworem „Nesër shkoj” do udziału w kolejnej edycji wydarzenia, a w połowie grudnia zajęła pierwsze miejsce w finale, dzięki czemu została reprezentantką Albanii podczas 50. Konkursu Piosenki Eurowizji w Kijowie[4][5]. W styczniu 2005 wygrała nagrodę publiczności podczas Festiwalu Kënga Magjike w Prisztinie[1]. Przed występem na Eurowizji wyruszyła w europejską trasę promocyjną[6][7]. W promocji wsparła ją sieć telekomunikacyjna Vodafone[8], a wizerunkowo sieć AMC[9]. Kilka dni przed koncertem producenci utworu poinformowali, że wycofują się z konkursu, ponieważ krajowy nadawca oraz sieć telekomunikacyjna AMC przywłaszczyła sobie prawa do piosenki oraz przygotowała konferencję prasową bez ich udziału[9]. Piosenkarka wyraziła zaskoczenie całą sytuacją[10], podobnie jak Gezim Podgorica, szef delegacji eurowizyjnej Albanii[11]. Ostatecznie wystartowała w konkursie[12], a w odbywającym się 21 maja finale konkursu zaśpiewała anglojęzyczną wersję swojej piosenki – „Tomorrow I Go”[13], z którą zajęła ostatecznie 16. miejsce z 53 punktami na koncie[14]. W listopadzie 2006 zgłosiła się do udziału na festiwalu Kënga Magjike, podczas którego zajęła drugie miejsce z piosenką „Jemi te huaj”.
W 2009 wyszła za Naima Kabashiego, byłego mistrza świata w kick-boxingu[15].
W 2015 uzyskała niemieckie obywatelstwo[16].