Laura Ikauniece-Admidiņa

W dzisiejszym artykule zbadamy Laura Ikauniece-Admidiņa i jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Od wpływu Laura Ikauniece-Admidiņa na codzienne życie ludzi po wpływ na sferę zawodową, Laura Ikauniece-Admidiņa stał się w ostatnich latach tematem dużego zainteresowania. W miarę postępów w tym artykule przyjrzymy się bliżej ewolucji Laura Ikauniece-Admidiņa na przestrzeni czasu i wpływowi, jaki ma na różne aspekty naszego życia. Dodatkowo omówimy także przyszłe perspektywy Laura Ikauniece-Admidiņa i to, jak może on nadal kształtować nasz świat w nadchodzących latach. Przygotuj się na zanurzenie w fascynującym świecie Laura Ikauniece-Admidiņa!

Laura Ikauniece-Admidiņa
Ilustracja
Laura Ikauniece-Admidiņa podczas zawodów Hypo-Meeting 2013.
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1992
Windawa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Łotwa
Mistrzostwa świata
brąz Pekin 2015 siedmiobój
Mistrzostwa Europy
srebro Helsinki 2012 siedmiobój
Mistrzostwa świata juniorów młodszych
srebro Tyrol Południowy 2009 siedmiobój
Mistrzostwa Europy juniorów
brąz Tallinn 2011 siedmiobój

Laura Ikauniece-Admidiņa (ur. 31 maja 1992 w Windawie) – łotewska lekkoatletka specjalizująca się w wielobojach.

Międzynarodową karierę zaczynała w 2009 od zdobycia srebrnego medalu mistrzostw świata juniorów młodszych w siedmioboju oraz brązu w skoku wzwyż na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy. Na szóstym miejscu ukończyła rywalizację wieloboistek na mistrzostwach świata juniorów w 2010, a rok później sięgnęła w Tallinnie po brąz mistrzostw Europy juniorów. Druga zawodniczka (po dyskwalifikacji Ludmyły Josypenko) mistrzostw Europy w 2012. W tym samym roku była ósma na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Na początku 2013 zajęła 10. miejsce podczas halowych mistrzostw Europy w Göteborgu. W tym samym roku sięgnęła po srebro uniwersjady w Kazaniu. W 2016 zawodniczka wzięła udział w mistrzostwach Europy w Amsterdamie, tym razem w biegu na 100 metrów przez płotki, odpadając w eliminacjach. Czwarta wieloboistka igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016). Rok później nie ukończyła rywalizacji siedmioboistek podczas światowego czempionatu w Londynie.

Medalistka mistrzostw Łotwy oraz reprezentantka kraju w pucharze Europy w wielobojach i meczach międzypaństwowych.

Rekordy życiowe: pięciobój (hala) – 4701 pkt. (1 marca 2019, Glasgow) – rekord Łotwy; siedmiobój (stadion) – 6815 pkt. (28 maja 2017, Götzis) – rekord Łotwy; skok wzwyż (hala) – 1,85 (2012).

Osiągnięcia

Rok Impreza Miejsce Konkurencja Pozycja Wynik
2009 Mistrzostwa świata juniorów młodszych Włochy Tyrol Południowy siedmiobój 2. miejsce 5647 pkt.
2009 Olimpijski festiwal młodzieży Europy Finlandia Tampere skok wzwyż 3. miejsce 1,82
2010 II liga pucharu Europy w wielobojach Izrael Tel Awiw-Jafa siedmiobój 3. miejsce 5556 pkt.
2010 Mistrzostwa świata juniorów Kanada Moncton siedmiobój 6. miejsce 5618 pkt.
2011 Mistrzostwa Europy juniorów Estonia Tallinn siedmiobój 3. miejsce 6063 pkt.
2012 Mistrzostwa Europy Finlandia Helsinki siedmiobój 2. miejsce 6335 pkt.
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn siedmiobój 8. miejsce 6414 pkt.
2013 Halowe mistrzostwa Europy Szwecja Göteborg pięciobój 10. miejsce 4224 pkt.
2013 Uniwersjada Rosja Kazań siedmiobój 2. miejsce 6321 pkt.
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa siedmiobój 11. miejsce 6159 pkt.
2014 Mistrzostwa Europy Szwajcaria Zurych siedmiobój 6. miejsce 6310 pkt.
2015 II liga pucharu Europy w wielobojach Polska Inowrocław siedmiobój 1. miejsce 6470 pkt.
2015 Mistrzostwa świata Pekin siedmiobój brąz 3. miejsce 6516 pkt.
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro siedmiobój 4. miejsce 6617 pkt.
2017 Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn siedmiobój – DNF
2019 Halowe mistrzostwa Europy Wielka Brytania Glasgow pięciobój 5. miejsce 4701 pkt.

Bibliografia