Latawiec: W pytkę!

Latawiec: W pytkę! – amerykański serial animowany dla dorosłych, spin-off serialu Harley Quinn (serial telewizyjny) wyprodukowany przez Warner Bros. Television Studios. Zadebiutował 18 lipca 2024 roku na platformie Max (serwis strumieniowy)^[1].

Serial opowiada przygody Kite Mana i Golden Glider, którzy decydują się na kolejny poważny krok w swojej relacji kupując bar Noonan's ratując miejsce spotkań złoczyńców^[2]. Fabuła serialu skupia się walce bohaterów z konkurencją, problemami finansowym oraz zagrożeniom ze strony innych złoczyńców. Dopełnieniem opowieści stanowi pojawienie się znanych z serialu Harley Quinn postaci, takich jak Darkseid, Bane czy Lex Luthor, które wprowadzają nowe wątki i dodają głębi do rozwoju historii^[3]. Akcja sezonu rozgrywa się po czwartym sezonie Harley Quinn (serial telewizyjny) w Gotham City^[4]. Fabuła skupia się na postaciach drugoplanowych z Uniwersum DC^[5]. Pierwszy sezon składa się z dziesięciu odcinków^[6][7].

• Matt Oberg jako Kite Man / Beast Mode
• Stephanie Hsu jako Golden Glider
• James Adomian jako Bane (postać fikcyjna)
• Jonathan Banks jako Sean Noonan
• Natasia Demetriou jako Malice Vundabar
• Michael Imperioli jako Moe Dubelz
• Janelle James jako Królowa Baśni

Muzyka w serialu odgrywa kluczową rolę w kreowaniu jego unikalnego klimatu. Za oprawę muzyczną odpowiada przede wszytskim Michael Gatt, który w wywiadzie dla Bubbleblabber podkreślił, że inspirował się muzyką lat 80., w szczególności gatunkiem hair metal, co nadaje serii charakterystyczne brzmienie. Dodatkowo, w serialu pojawia się utwór "Hell Yeah! (Kite Man)" autorstwa Cartera Sauce'a, który wzbogaca ścieżkę dźwiękową o nowoczesne elementy rapu. Takie połączenie różnych stylów muzycznych podkreśla komediowy i dynamiczny charakter produkcji, czyniąc ją atrakcyjną dla szerokiego grona odbiorców. ​Do oprawy muzycznej serialu przyczynił się również autor ścieżki dźwiękowej z serialu Harley Quinn - Jefferson Friedman. Jego doświadczenie w tworzeniu dynamicznych i charakterystycznych ścieżek dźwiękowych wzbogaca atmosferę serialu, podkreślając zarówno komediowe, jak i dramatyczne momenty. Współpraca z Michaelem Gattem, który pełnił rolę głównego kompozytora, zaowocowała różnorodną i angażującą muzyką, która doskonale współgra z narracją i estetyką produkcji^[9].

Serial otrzymał mieszane recenzje krytyków. Portal IGN skrytykował produkcję za "słaby humor i płytkie wątki sitcomowe", sugerując, że zmarnowano potencjał obsady i pomysłu^[10].  Z kolei serwis Decider docenił serial, opisując go jako "zabawną, krwawą" odsłonę uniwersum DC, skupiającą się na mniej znanych złoczyńcach^[11]. The New York Times określił produkcje jako zabawną, ale mniej angażującą od Harley Quinn (serial telewizyjny), skupiającą się na postaciach drugoplanowych. Recenzja docenia humor i rozwój bohaterów, ale wskazuje na pewne schematyczne rozwiązania fabularne. Krytycy chwalą wykorzystanie świata Gotham City w nietypowy sposób, choć zauważają, że serial nie zawsze utrzymuje poziom oryginalnej serii. Całość określana jest jako lekka, komediowa rozrywka^[12].