W tym artykule szczegółowo omówimy Last Concert in Japan i jego wpływ na nasze życie. Last Concert in Japan jest dziś aktualnym tematem i nie można niedoceniać jego znaczenia. W całej historii Last Concert in Japan odgrywał kluczową rolę w społeczeństwie, kulturze i polityce. W tym kontekście istotne jest zrozumienie różnych aspektów Last Concert in Japan i jego wpływu na nasze codzienne życie. Poprzez wszechstronną analizę ten artykuł będzie starał się rzucić światło na Last Concert in Japan i jego znaczenie we współczesnym świecie.
Wykonawca albumu koncertowego | ||||
Deep Purple | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | ||||
Gatunek | ||||
Długość |
47:01 (LP) | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
Last Concert in Japan – koncertowy album zespołu Deep Purple wydany w marcu 1977. Jest to zapis ostatniego koncertu w Japonii linii Mark IV z Tommym Bolinem. Materiał zarejestrowano 15 grudnia 1975 w Budokan Hall w Tokio, część koncertu zapisano również na 16 mm taśmie filmowej i wydano jako video Rises Over Japan tylko w Japonii w roku 1985. Odnowioną, rozszerzoną wersję audio wydano na podwójnym CD w roku 2001 jako This Time Around: Live in Tokyo. Koncert zagrano dla 14 000 widzów w Budokan Hall. Nie był to najlepszy koncert i całość materiału została edytowana i skrócona tak aby zmieścić się na pojedynczej płycie LP. Cały koncert został przerobiony i odnowiony aby usatysfakcjonować gusta wielbicieli i wydany jako "remastered" w roku 2001 pod tytułem This Time Around.
Chociaż widownia była tego nieświadoma podczas koncertu, nowy członek zespołu Tommy Bolin był bardzo uzależniony od narkotyków, co skutkowało fatalnie, i w niecały rok zakończyło się jego śmiercią. Bolin podczas koncertu wyglądał bardzo źle, nie miał czucia w lewej ręce po zastrzyku z heroiny. Był to jego najgorszy występ i do dziś koncert ten uważany jest przez fanów zespołu za jeden z najsłabszych, głównie przez Bolina.
Oryginalne opakowanie tej wersji mylnie twierdzi, że album zawiera wersję koncertową utworu "Woman from Tokyo", w istocie dołączono tylko krótką frazę powtarzaną podczas solo Jona Lorda.
1. | "Burn" (David Coverdale, Ritchie Blackmore, Jon Lord, Ian Paice) | 7:05 |
2. | "Love Child" (Coverdale, Tommy Bolin) | 4:46 |
3. | "You Keep on Moving" (Coverdale, Glenn Hughes) | 6:16 |
4. | "Wild Dogs" (Bolin, John Tesar) | 6:06 |
5. | "Lady Luck" (Coverdale, Roger Cook) | 3:11 |
6. | "Smoke on the Water" (Ian Gillan, Blackmore, Roger Glover, Lord, Paice) | 6:24 |
7. | "Soldier of Fortune" (Coverdale, Blackmore) | 2:22 |
8. | "Organ Solo" (Lord) | 4:01 |
9. | "Highway Star" (Gillan, Blackmore, Glover, Lord, Paice) | 6:50 |
|
47:01 | |