Lajos Maszlay

W dzisiejszym świecie Lajos Maszlay stał się tematem coraz większego zainteresowania szerokiego spektrum ludzi. Od ekspertów w tej dziedzinie po amatorów, Lajos Maszlay przyciągnął uwagę wielu osób i stał się istotnym i nieuniknionym tematem w różnych sferach życia. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na życie codzienne, Lajos Maszlay wywołał ciągłą debatę i zmotywował ekspertów do zagłębienia się w jego badania. W tym artykule zbadamy różne aspekty Lajos Maszlay i omówimy jego znaczenie w bieżącym kontekście.

Lajos Maszlay
Data i miejsce urodzenia

2 października 1903
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

1 grudnia 1979
Budapeszt

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Igrzyska olimpijskie
brąz Londyn 1948 szermierka
(floret ind.)
brąz Helsinki 1952 szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
brąz Bruksela 1953 floret druż.
Reprezentacja  Węgry
Mistrzostwa świata
złoto Budapeszt 1933 szabla druż.
złoto Lozanna 1935 szabla druż.
złoto Paryż 1937 szabla druż.
brąz Budapeszt 1933 floret druż.
brąz Lozanna 1935 floret druż.

Lajos Maszlay (ur. 2 października 1903 w Budapeszcie, zm. 1 grudnia 1979 tamże) – węgierski florecista i szablista, dwukrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Początkowo uprawiał kilka sportów: lekkoatletykę, pływanie, tenis, narciarstwo i szermierkę. Jako uczeń Akademii Wojskowej Cesarzowej Ludwiki skupił się na szermierce. Po ukończeniu Akademii otrzymał przydział w stopniu porucznika piechoty w 3 batalionie rowerowym w Ostrzyhomiu (1926), awansowany na kapitana (1937). W czasie II wojny światowej kapitan 52. Batalionu Karabinów Przeciwpancernych (1941–1942), awansowany do stopnia majora (1942) i podpułkownika (1944–1945).

Na igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936 roku był siódmy we florecie drużynowym, a w zawodach indywidualnych odpadł w ćwierćfinałach. Po zakończeniu II wojny światowej wystartował na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1948 roku, gdzie wywalczył indywidualnie brązowy medal. W rundzie finałowej wygrał cztery z siedmiu pojedynków i uplasował się za Francuzami: Jéhanem de Buhanem i Christianem d'Oriolą. W zawodach drużynowych był piąty. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku, gdzie Węgrzy w składzie: Endre Tilli, Aladár Gerevich, Endre Palócz, Lajos Maszlay, Tibor Berczelly i József Sákovics zdobyli brązowy medal. W rywalizacji indywidualnej tym razem dotarł do półfinałów.

Podczas mistrzostw świata w Budapeszcie w 1933 roku wywalczył złoty medal w szabli drużynowej i brązowy we florecie drużynowym. Wyniki te powtórzył na mistrzostwach świata w Lozannie (1935). Ponadto zdobył złoty medal w szabli drużynowej na mistrzostwach świata w Paryżu (1937) oraz brązowy we florecie drużynowym na mistrzostwach świata w Brukseli (1953).

W latach 1931–1951 zdobył 24 drużynowe mistrzostwa Węgier, a w latach 1931-1953 reprezentował kraj we wszystkich trzech broniach.

Po zakończeniu kariery był działaczem sportowym, od 1945 był szefem Wydziału Szkolenia Sportowego podporządkowanego Ministerstwu Obrony. Był też członkiem zarządu klubu MTK Csepel oraz członkiem Węgierskiego Związku Szermierki.

Przypisy

  1. ↑ a b Palócz Endre , nevpont.hu (węg.).
  2. ↑ Olympedia – 1936 Summer Olympics, Fencing, Foil, Team, Men. olympedia.org. .
  3. ↑ Olympedia – 1936 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Men. olympedia.org. .
  4. ↑ Olympedia – 1948 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Men. olympedia.org. .
  5. ↑ Olympedia – 1948 Summer Olympics, Fencing, Foil, Team, Men. olympedia.org. .
  6. ↑ Olympedia – 1952 Summer Olympics, Fencing, Foil, Team, Men. olympedia.org. .
  7. ↑ Olympedia – 1952 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Men. olympedia.org. .
  8. ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Florett). sport-komplett.de. . (niem.).
  9. ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Säbel - Herren). sport-komplett.de. . (niem.).

Linki zewnętrzne