Księstwo Lukki

Obecnie Księstwo Lukki to temat obejmujący szeroki zakres zainteresowań i obaw ludzi na całym świecie. Od kwestii politycznych po postęp technologiczny, Księstwo Lukki to temat, który stał się podstawową częścią współczesnego społeczeństwa. Wraz z szybkimi zmianami dynamiki społecznej i kulturowej Księstwo Lukki zyskał większą rolę w codziennych rozmowach, a także w podejmowaniu decyzji na poziomie osobistym i zbiorowym. Dlatego ważne jest zbadanie różnych aspektów i wymiarów Księstwo Lukki, a także zrozumienie jego wpływu na nasze życie i otaczający nas świat. W tym artykule zbadamy niektóre z wielu wymiarów Księstwo Lukki i zastanowimy się nad jego znaczeniem w bieżącym kontekście.

Księstwo Lukki
Ducato di Lucca
1815–1847
Herb Flaga
Herb Flaga
Dewiza: Deus et Dies
(Bóg i Dzień)
Ustrój polityczny

monarchia absolutna

Stolica

Lukka

Data powstania

9 czerwca 1815

Data likwidacji

17 grudnia 1847

Władca

Karol Ludwik

Populacja (1839)
• liczba ludności


168198

Waluta

Lira lukijska

Strefa czasowa

UTC +2

Narody i grupy etniczne

Włosi

Język urzędowy

włoski

Religia dominująca

katolicyzm rzymski

Mapa opisywanego kraju
Księstwo Lukki (pomarańczowa granica) na mapie z epoki
Położenie na mapie
Położenie na mapie

Księstwo Lukki (wł. Ducato di Lucca) – dawne państwo w północnej części dzisiejszych Włoch, istniejące w 18151847. Położone było w dzisiejszej prowincji Toskania, na południowych stokach Apeninu Toskańskiego, u wschodniego wybrzeża Zatoki Genueńskiej. Sąsiadowało z Księstwem Modeny i Reggio od północy oraz Wielkim Księstwem Toskanii od południa. Stolicą księstwa była Lukka. Formalnie było państwem niepodległym, jednak o ograniczonej suwerenności militarnej, ze stałym korpusem wojsk Austrii i działającym z poręczenia cesarza gubernatorem.

Zostało utworzone z okręgu Lukki, wchodzącego w skład Księstwa Lukki i Piombino. Powołane dla byłej królowej Etrusków Marii Ludwiki (1782–1824) mocą traktatu zawartego na kongresie wiedeńskim 9 czerwca 1815. Po objęciu rządów przez jej syna Karola Ludwika (1799–1883) w Księstwie Parmy i Piacenzy, 17 grudnia 1847 zostało inkorporowane do Wielkiego Księstwa Toskanii. Poprzedziło to porozumienie trójstronne zawarte 5 października tego roku we Florencji pomiędzy władcą a Leopoldem II z Toskanii i Franciszkiem V z Modeny. Unifikacja Lukki w wielkim księstwie zakończyła się 25 lutego 1848, przywróceniem kary śmierci na terytorium całej Toskanii.

Książęta

Okres Imię Portret Księżna małżonka Dziedziczny

książę

Od Do
9 czerwca 1815 13 marca 1824 Maria Ludwika
(1782–1824)
wdowa Karol Ludwik
(1799–1883)
13 marca 1824 17 grudnia 1847 Karol Ludwik
(1799–1883)
Maria Teresa Sabaudzka
(1803–1879)
Ferdynand
(1823–1854)

Bibliografia