Ksenia Czarnogórska

W tym artykule zbadamy fascynujący świat Ksenia Czarnogórska, temat, który wzbudził zainteresowanie zarówno naukowców, ekspertów, jak i entuzjastów. Dzięki szerokiemu repertuarowi aspektów do rozważenia, od historii po implikacje dla współczesnego społeczeństwa, Ksenia Czarnogórska to temat, który obiecuje zaoferować niezliczoną ilość interesujących perspektyw. Idąc tym tropem, będziemy starali się rozwikłać tajemnice otaczające Ksenia Czarnogórska, przedstawiając dane, badania i pomysły, które pomogą nam zrozumieć jego znaczenie i znaczenie dzisiaj. Przygotuj się na wyruszenie w odkrywczą podróż, która zabierze Cię w odkrywanie głębin Ksenia Czarnogórska i jego wielu aspektów.

Ksenia Czarnogórska
Ksenia Petrović-Niegosz
Ilustracja
księżniczka Ksenia
podpis
Dane biograficzne
Dynastia

Petrovicie Njegoše

Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1881
Cetynia

Data i miejsce śmierci

10 marca 1960
Paryż

Ojciec

Mikołaj I Petrowić-Niegosz

Matka

Mileny Vukotić

Multimedia w Wikimedia Commons

Ksenia Czarnogórska także Ksenia Petrović-Niegosz (ur. 22 kwietnia 1881 w Cetyni, zm. 10 marca 1960 w Paryżu) – księżniczka czarnogórska, członkini rodu Petrović-Njegoš, córka króla Mikołaja I Petrowića-Niegosza.

Życiorys

Ksenia z rodziną Petrović-Niegosz

Ksenia Petrović-Niegosz urodziła się 22 Kwietnia 1881 r. w Cetyni. Była córką króla Mikołaja I Petrowića-Niegosza (1841–1921) i jego żona Mileny Vukotić (1847–1923). Miała osiem sióstr i trzech braci. Najstarsza siostra Zorka wyszła za mąż za Piotra I – króla Serbii i Jugosławii, a dwie inne – Anastazja i Milica zostały wielkimi księżnymi Rosji. Dzięki korzystnym małżeństwom córek jej ojciec zyskał przydomek „teść Europy”[1][2][3][4][5].

Wbrew oczekiwaniom ojca i wielu kandydatów na męża nie wyszła za mąż. Po upadku monarchii zamieszkała we Francji. Księżniczka Ksenia zmarła 10 marca 1960 r. w Paryżu w wieku siedemdziesięciu ośmiu lat[6][7].

Ksenia była nieugiętą patriotką. Jej głęboką miłość do czarnogórskiego narodu i ojczyzny wyrażają fotografie czarnogórskiej codzienności, które powstały w spokojnym okresie jej życia, zanim znalazła się na wygnaniu. W 2010 r. odbyła się wystawa fotografii „Czarnogóra w magicznym oku księżniczki Xeni” w Galerija Fotografija w Lublanie[8].

Przypisy

  1. ↑ Darryl Lundy: Kseniya Petrovic-Njegoš, Princess of Montenegro. ThePeerage.com. . (ang.).
  2. ↑ Xenia Petrovic-Njegos de Monténégro. The Geneanet. . (ang.).
  3. ↑ Xenia Petrović-Njegoš. Geni.com. . (ang.).
  4. ↑ Kamila Sadowska-Lasyk: Czarnogórskie księżniczki eksportowe. Yugolski.pl. .
  5. ↑ Family of King Nikola Petrovic Njegos. Njegos.org. . (ang.).
  6. ↑ Xenia of Montenegro. Abitofhistory.net. . (ang.).
  7. ↑ Pretty Princesses: The Crop of Royal Brides in Europe. New Zealand Star, 1903. . (ang.).
  8. ↑ Djurdje Crnojević: Montenegro in the magic eye of princess Xenia. GalerijaFotografija.si. . (ang.).