W dzisiejszym świecie Kristiansand, czy to jako temat debaty, jako istotna postać, czy też jako data emblematyczna, zyskał istotne znaczenie w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, kulturę, naukę czy życie codzienne, Kristiansand pozycjonuje się jako kluczowy element nadający ton naszym działaniom i decyzjom. W tym artykule przeanalizujemy wpływ i znaczenie Kristiansand w różnych kontekstach, a także jego wpływ na nasze społeczeństwo. Od czasu pojawienia się Kristiansand wzbudził znaczne zainteresowanie, a jego obecność nadal wywołuje debatę i refleksję.
![]() Katedra w Kristiansand | |||||
| |||||
Dewiza: Causa triumphat tandem bona. | |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Okręg | |||||
Zarządzający |
Mathias Bernander | ||||
Powierzchnia |
428.21 km² | ||||
Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
(+47) 38 | ||||
Kod pocztowy |
4604–4698 | ||||
Położenie na mapie Agderu ![]() | |||||
Położenie na mapie Norwegii ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa |
Kristiansand – ósme pod względem wielkości miasto oraz drugi co do wielkości port Norwegii; siedziba gminy Kristiansand. Zespół miejski Kristiansand jest piątym co do wielkości w Norwegii.
Kristiansand jest centrum administracyjnym okręgu Agder (południowa Norwegia).
Miasto zostało założone w roku 1641 przez króla Danii i Norwegii Chrystiana IV. Od jego imienia pochodzi nazwa miasta (część sand (piasek) dodana została, ponieważ w odróżnieniu od większości norweskich wybrzeży, które są skaliste, Kristiansand ma trochę piaszczystej plaży).
Handel i przemysł lokalny rozwinął się jeszcze przez założeniem miasta wokół eksportu drewna do sąsiednich krajów Morza Północnego. Duże zasoby drewna przyczyniły się również do rozwoju zakładów budujących statki; później stoczni. Charakter kultury lokalnej także jest wynikiem pracy i zaangażowania społeczeństwa w przemysł stoczniowy i inne zajęcia związane z morzem (rybołówstwo).
W 1682 roku miasto zostało siedzibą biskupów. W 1734 już rozwinięty Kristiansand został zrujnowany przez pierwszy wielki pożar. W 1814 rozpoczęło się 20 lat depresji: duża śmiertelność mieszkańców, coraz większa bieda miasta i ludności. Sytuacja odwróciła się ok. 1855 – były to lata koniunktury, powstało wtedy 40 fabryk i 5 stoczni. Dobre czasy zostały przerwane w 1859 kolejnym wielkim pożarem, który zniszczył miasto i pozbawił dachu nad głową 1000 osób. Odbudowa zajęła dwa lata, rzesze bezrobotnych znalazły pracę przy tym zadaniu. Już w 1870 ponownie rozpoczął się okres szybkiego rozwoju miasta (handel), co było impulsem do rozpoczęcia planowej rozbudowy portu. Koniec wieku przyniósł jednak kolejny zwrot w historii miasta – były to ponownie lata ciężkiego kryzysu, biedy i bezrobocia. Zdarzyły się kolejne dwa wielkie pożary; drugi z nich (1892, „Stor Østerbrann”) uważany jest za największą katastrofę w historii miasta – zniszczone zostały całe partie zabudowy, niemal cały port, 350 budowli, 4000 osób zostało pozbawione domów. Pożar zmienił obraz miasta – aby uniknąć podobnej sytuacji w przyszłości, wprowadzono nakaz wznoszenia budynków murowanych (murtvang), poszerzono bramy i podzielono miasto na cztery nieco oddalone od siebie części. Mimo pożaru był to też czas wprowadzenia elektryczności (co za tym idzie: rozwoju przemysłu), w mieście pojawiła się kolej żelazna, znacznie rozbudowany został port. Liczba mieszkańców wzrosła do 15 tysięcy. W XX wieku mimo wojen miasto cały czas się rozwijało (transport, liczba mieszkańców, zabudowa, przemysł). W 1965 roku gmina Kristiansand wchłonęła sąsiednie gminy.
![]() |
![]() |