Koronka (sztuka)

W tym artykule zbadamy wpływ Koronka (sztuka) na różne aspekty dzisiejszego społeczeństwa. Od wpływu na technologię po wpływ na kulturę popularną, Koronka (sztuka) przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Poprzez dogłębną analizę sprawdzimy, jak Koronka (sztuka) ukształtował nasze życie i spowodował istotne zmiany w naszym postrzeganiu świata. Od momentu pojawienia się Koronka (sztuka) wywołał żarliwe debaty i był przedmiotem niezliczonych badań, co skłoniło nas do refleksji nad jego znaczeniem we współczesnym kontekście.

Izba w muzeum koronek. Na ścianach wyeksponowano dużą liczbę szydełkowych serwet, głównie okrągłych, o rożnych rozmiarach i wzorach. Wystawa zajmuje całą wysokość i prawie całą szerokość ściany, jedynie w narożniku wisi kilka portretów kobiet-koronczarek w tradycyjnych strojach z przełomu XIX i XX w.
Koronki z Koniakowa
Biały, ażurowy czepiec na czarnym tle, złożony z dwóch części. Górna część stanowi powiązaną supełkami siatkę o większych oczkach. Dolna to poziomy pas z siatki o mniejszych oczkach, na których wyszyte są geometryczne kwiatki oraz mereżka.
Czepiec wykonany techniką igiełkową w muzeum w Wiśle
Owalna, ażurowa szydełkowa serweta na czerwony tle. Widoczne są motywy kwiatowe połączone z siatkowym tłem, również wykonanym na szydełku.
Serweta z koronki szydełkowej

Koronka – wyrób sztuki użytkowej, często o dużych walorach artystycznych, będący rodzajem ażurowej plecionki z nici (najczęściej bawełnianych lub lnianych, czasem metalowych).

Ze względu na sposób wykonania i wygląd, koronki dzielimy na:

  • szydełkowe – wykonywane szydełkiem;
  • igłowe – wykonywane poprzez osnuwanie nici na kawałku tkaniny, którą po wykonaniu wzoru usuwa się;
  • klockowe – wykonywane za pomocą nici nawiniętych na specjalne klocki, przeplatanych i wiązanych w odpowiedni sposób;
  • siatkowe – wytwarzane przy użyciu sztabki i specjalnej igły, a następnie w zależności od wzoru, cerowane;
  • frywolitki – wyrabiane za pomocą czółenka, igły lub szydełka do frywolitek (cro-tat);
  • teneryfowe – wykonywane przy użyciu specjalnej foremki i igły.

Wszystkie opisane typy koronek produkuje się obecnie maszynowo, na skalę przemysłową.

Niektóre regiony i miejscowości Europy są szczególnie słynne z wytwarzania koronek, np. Brabancja, Bruksela, Chantilly, Alençon (koronka z Alençon), Mechelen, Gandawa, Wenecja, Paryż, w Polsce – Wach (Kurpie) i Koniaków (koronki szydełkowe) oraz Bobowa (Galeria Koronki Klockowej) i Brzozów (koronki klockowe).

Kobieta zajmującą się zawodowo wyrobem koronek – ręcznie i maszynowo – to koronczarka.

Patronką wytwórców koronek jest święta Teresa z Ávili.