Kormoran niebieskooki
W dzisiejszym świecie Kormoran niebieskooki stał się tematem rosnącego zainteresowania ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo czy znaczenie dla przyszłości, Kormoran niebieskooki jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Przez lata wywołało debaty, sprowokowało zmiany i wygenerowało niekończące się badania i studia w różnych dyscyplinach. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Kormoran niebieskooki, analizując jego wpływ na różne aspekty naszego codziennego życia i społeczeństwa jako całości.
| Leucocarbo atriceps[1] | |||
| (P.P. King, 1828) | |||
 Kormorany niebieskookie sfotografowane w Kanale Beagle (skrajnie południowa Argentyna) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
kormoran niebieskooki | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 występuje przez cały rok tylko poza sezonem lęgowym | |||
Kormoran niebieskooki[3] (Leucocarbo atriceps) – gatunek dużego ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae). Gniazduje w koloniach, poza sezonem lęgowym często tworzy duże stada.
Morfologia
Długość ciała do 72 cm. Charakterystyczny czubek na głowie. Wierzch ciała ciemny, niebieskoczarny, kontrastujący z zupełnie białym spodem – od podbródka do pokryw podogonowych; ciemna jedynie goleń. Zasięg bieli na głowie jest zmienny. W szacie godowej barkówki biało zakończone i biała plama na środku pleców; plamy tej brak u podgatunku falklandzkiego.
Zasięg, środowisko
Ameryka Południowa, południowe oceany i wyspy, Półwysep Antarktyczny. Populacje z obszarów wysuniętych najdalej na północ gniazdują na południowym krańcu Ameryki Południowej. Podczas zimy może pozostawać na terenach lęgowych, ale również rozprasza się po morzu.
Systematyka
Systematyka tego gatunku jest kwestią sporną. Część systematyków zaliczała kormorana niebieskookiego do rodzaju Phalacrocorax lub Notocarbo[4]. Autorzy Kompletnej listy ptaków świata wyróżniają 8 podgatunków[3]:
- L. a. atriceps (P. P. King, 1828) – kormoran niebieskooki – południowa część Ameryki Południowej – Chile (na południe od wyspy Mocha) i południowa Argentyna (na południe od Chubut)
- L. a. albiventer (Lesson, 1831) – kormoran królewski – Falklandy
- L. a. bransfieldensis (Murphy, 1936) – kormoran antarktyczny – Półwysep Antarktyczny, Szetlandy Południowe i Elephant Island
- L. a. georgianus (Lönnberg, 1906) – kormoran południowy – Georgia Południowa, Orkady Południowe, Sandwich Południowy i Shag Rocks
- L. a. nivalis (Falla, 1937) – kormoran białoskrzydły – wyspa Heard na południowo-wschodnim Oceanie Indyjskim
- L. a. melanogenis (Blyth, 1860) – kormoran żałobny – Wyspy Crozeta i Wyspy Księcia Edwarda na południowym Oceanie Indyjskim
- L. a. purpurascens (J. F. Brandt, 1837) – kormoran wspaniały – wyspy Macquarie i Bishop and Clerk Islets (na południe od Nowej Zelandii)
- L. a. verrucosus (Cabanis, 1875) – kormoran kergueleński – Wyspy Kerguelena
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) do L. atriceps zalicza tylko podgatunki atriceps i albiventer, pozostałe podnosi do rangi osobnych gatunków[5]; identyczne ujęcie systematyczne stosuje serwis Birds of the World[6][7].
Status
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN) został zaliczony do kategorii LC (Least Concern – gatunek najmniejszej troski). Globalny trend liczebności populacji nie jest znany[2]. IUCN klasyfikuje kormorana kergueleńskiego jako osobny gatunek i także zalicza go do kategorii LC[8].
Przypisy
- ↑ Leucocarbo atriceps, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b BirdLife International, Leucocarbo atriceps, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 - kormorany - Cormorants (wersja: 2024-10-03). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .
- ↑ J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal (red.): Handbook of the Birds of the World. T. 1: Bush-shrikes to Old World Sparrows. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 350. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). . (ang.).
- ↑ A. Gómez Laich: Imperial Cormorant (Leucocarbo atriceps), version 1.1. Birds of the World (red. T.S. Schulenberg) . Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. . (ang.).
- ↑ Clements i inni, The eBird/Clements Checklist of Birds of the World: v2024 , 2024 .
- ↑ BirdLife International, Leucocarbo verrucosus, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
Bibliografia
- Andrew Gosler: Atlas ptaków świata. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2000. ISBN 83-7073-059-0.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy – kormoran niebieskooki (w ujęciu systematycznym obejmującym tylko podgatunki atriceps i albiventer). eBird . Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy – kormoran antarktyczny. eBird . Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy – kormoran południowy. eBird . Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Zdjęcia – kormoran białoskrzydły. eBird . Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Zdjęcia i krótki film – kormoran żałobny. eBird . Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Zdjęcia i krótkie filmy – kormoran wspaniały. eBird . Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Zdjęcia – kormoran kergueleński. eBird . Cornell Lab of Ornithology. (ang.).