Kopułka wysmukła
W dzisiejszym świecie Kopułka wysmukła stał się tematem bardzo interesującym i istotnym. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w środowisku akademickim, Kopułka wysmukła to temat, który przyciąga uwagę szerokiego grona odbiorców. W tym artykule zbadamy różne aspekty Kopułka wysmukła, analizując jego znaczenie, historię i znaczenie w dzisiejszym świecie. Od swoich początków do obecnej ewolucji, Kopułka wysmukła pozostawił niezatarty ślad w naszym życiu i zasługuje na zbadanie i zrozumienie w całej swojej złożoności. Mamy nadzieję rzucić światło na ten temat poprzez szczegółową analizę i zapewnić naszym czytelnikom szerszy i głębszy wgląd w Kopułka wysmukła.
| Eumenes coarctatus | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
kopułka wysmukła | ||
| Synonimy | |||
| |||
Kopułka wysmukła (Eumenes coarctatus) – gatunek owada błonkoskrzydłego z rodziny osowatych (Vespidae), nietworzącego kolonii i żyjącego samotnie.
Występowanie
Gatunek występuje w całej Europie, od Skandynawii po Włochy i od Hiszpanii po Polskę, gdzie został stwierdzony głównie w większych miastach (co zapewne wynika z obecności tam entomologów), takich jak Bytom, Szczecin, Bydgoszcz i Warszawa.
Budowa
Kształt jak na zdjęciu. Całe ciało pokryte dość długimi, odstającymi, brązowymi włoskami (zwłaszcza charakterystyczne są włoski nadustka oraz tergitu i sternitu II segmentu odwłoka). Nadustek samicy zwykle czarny. Tergit II segmentu obły (nieściśnięty z boku). Tergit III samicy cały czarny lub z wąską żółtą przepaską. Pozostałe tergity czarne, czasami jeszcze IV tergit może mieć niewielką żółtą plamę. Skrzydła przydymione. Samica ma długość 12–15 mm, natomiast samce są mniejsze i mają 11–13 mm długości.
Gniazdo
Samice w nasłonecznionych miejscach, budują z delikatnej gliny dzbanuszkowate, jednokomórkowe gniazda przyczepione do muru lub sztywnych roślin. Do wnętrza składają jedno jajo i gąsienicę służącą za pokarm. Następnie komórkę zamykają znacznie węższym, stożkowatym wieczkiem z otworem.
Bibliografia
- Bielawski R. Klucze do oznaczania owadów Polski, Zeszyt 64 Osowate, PWN, Warszawa 1967