Konstytucja Korsyki

Wygląd przypnij ukryj Flaga Republiki Korsykańskiej (1755–1769)

Konstytucja Korsyki – uchwalona w listopadzie 1755 roku oświeceniowa ustawa zasadnicza Republiki Korsykańskiej, krótkotrwałego państwa proklamowanego przez powstańców antygenueńskich pod przywództwem Pasqualego Paoliego. Jej ogłoszenie poprzedza zarówno konstytucję amerykańską z 1787 roku jak i Konstytucję 3 maja z 1791 r.

Władza ustawodawcza należała do wybieranego co 3 lata parlamentu, w którym mogli zasiadać mężczyźni mający ukończone 25 lat. Władzę wykonawczą sprawował prezydent Rady Wykonawczej.

Pozostała w mocy na terenach kontrolowanych przez republikę do jej upadku w 1769 roku, gdy wyspa została opanowana przez wojska króla francuskiego. Interwencja była skutkiem podpisanego rok wcześniej tajnego traktatu wersalskiego, w którym zadłużona u Ludwika XV Republika Genueńska cedowała wyspę w zamian za umorzenie należności i zwrot opanowanej przez powstańców korsykańskich sąsiedniej wyspy Capraia.

Została spisana w toskańskim dialekcie języka włoskiego, będącym wówczas językiem korsykańskich elit.


Przypisy

  1. DorothyD. Carrington DorothyD., The Corsican constitution of Pasquale Paoli (1755–1769), „The English Historical Review”, LXXXVIII (CCCXLVIII), 1973, s. 481–503, DOI10.1093/ehr/LXXXVIII.CCCXLVIII.481, JSTOR564654 .
  2. Blackwood, Robert J. & Tufi, Stefania: The Linguistic Landscape of the Mediterranean: French and Italian Coastal Cities. Basingstoke, UK: Palgrave Macmillan, 2015, s. 130.