W tym artykule Kevin Johnson (sprinter) zostanie omówione z różnych perspektyw, w celu zapewnienia kompleksowej i kompletnej wizji tego tematu/tytułu/osoby. Od wpływu na społeczeństwo po dzisiejsze znaczenie, zbadane zostaną różne aspekty, które pozwolą czytelnikowi zagłębić się w szczegółowe badania. Zostaną zaprezentowane dane statystyczne, analizy, opinie ekspertów i zeznania osób zaangażowanych w Kevin Johnson (sprinter) w celu zaoferowania szerokiej i wzbogacającej wizji, która przyczyni się do głębokiego zrozumienia tego tematu/tytułu/osoby. W całym artykule zastanowimy się nad jego znaczeniem w różnych kontekstach i zaproponujemy możliwe rozwiązania, wyzwania i możliwości, jakie obecnie stwarza Kevin Johnson (sprinter).
Data i miejsce urodzenia |
4 września 1949 | |||
---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
8 marca 2016 | |||
Wzrost |
178 cm[1] | |||
Dorobek medalowy | ||||
|
Edwin Luther Kevin Johnson (ur. 4 września 1949 w Nassau, zm. 8 marca 2016 we Freeport) – bahamski lekkoatleta (sprinter), olimpijczyk[1].
Z zawodu był policjantem (w stopniu nadinspektora). Prowadził firmę „Mr. Clean Maintenance, Landscaping and Janitorial Service”[1][2].
Dwukrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (IO 1968, IO 1972). Na igrzyskach w Meksyku wystąpił w dwóch konkurencjach. W biegu na 200 m dotarł do fazy ćwierćfinałowej – zajął przedostatnie 7. miejsce w pierwszym wyścigu ćwierćfinałowym (21,41 s), co było 26. rezultatem tej fazy zawodów[3]. W sztafecie 4 × 100 m dotarł do półfinału, w którym Bahamczycy zostali zdyskwalifikowani[4]. W biegu eliminacyjnym, Bahamczycy z Johnsonem w składzie uzyskali wynik 39,45 s, który był rekordem kraju przez 25 lat[5]. Cztery lata później był rezerwowym w sztafecie 4 × 100 m, w której ostatecznie nie wystartował[6]. Pobiegł za to w zawodach indywidualnych na dystansie 100 i 200 m, w obu przypadkach odpadając w pierwszej rundzie. W biegu eliminacyjnym na 100 m zajął 6. miejsce (10,91 s – 66. czas wśród 85 zawodników)[7], zaś na dystansie 200 m 5. miejsce w wyścigu eliminacyjnym (21,70 s – 40. wynik wśród 57 sprinterów)[8].
Na Igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej 1966 wystartował w trzech konkurencjach. W biegach na 100 i 220 jardów odpadł w eliminacjach[9][10], natomiast w eliminacjach sztafety 4 × 110 jardów drużyna bahamska została zdyskwalifikowana[11][12].
W 1971 roku wystąpił na igrzyskach panamerykańskich, ponownie startując w trzech konkurencjach. Odpadł w eliminacjach na 200 m (21,70 s), a także dotarł do półfinału na 100 m (10,64 s w eliminacjach i 10,74 s w półfinale). Pobiegł także w bahamskiej sztafecie 4 × 100 m, która zajęła 6. miejsce w biegu finałowym (40,92 s)[13].
Zmarł w 2016 roku z powodu niewydolności serca[14]. Dwa lata wcześniej został przyjęty do Bahamian National Hall of Fame[1].
Rekordy życiowe: bieg na 100 m – 10,64 (1971), bieg na 200 m – 21,22 (1968)[1].