Kazimierz Wichniarz
Wygląd
przypnij
ukryj
![](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cb/Grob_Kazimierza_Wichniarza.JPG/220px-Grob_Kazimierza_Wichniarza.JPG)
Grób Kazimierza Wichniarza na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie
Kazimierz Wichniarz (ur. 18 stycznia 1915 w Poznaniu, zm. 26 czerwca 1995 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy.
Życiorys
Pochodził z poznańskiego Górczyna. W latach 1931–1934 uczył się w studium aktorskim przy poznańskim Teatrze Polskim i występował na scenie tego teatru. W 1934 roku zdał aktorski egzamin eksternistyczny i został przyjęty do Związku Artystów Scen Polskich. Do II wojny światowej grał w Łucku i Łodzi. W 1939 roku wziął udział w kampanii wrześniowej i został wzięty do niewoli, z której zbiegł i do końca okupacji mieszkał w Mielcu. W latach 1944–1946 był aktorem Teatru Wojska Polskiego (zaangażował się w Lublinie), następnie występował w Katowicach, Bydgoszczy, Toruniu oraz ponownie w Poznaniu i Łodzi. Ostatecznie zamieszkał w Warszawie. Od 1957 roku do przejścia na emeryturę z końcem 1988 roku był aktorem Teatru Narodowego w Warszawie.
Był żonaty z Mieczysławą; nie mieli dzieci. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 3 Tuje rz. 2 m. 38).
Filmografia (wybór)
Aktor
- 1946: Zakazane piosenki – gestapowiec dokonujący rewizji
- 1952: Pierwsze dni – Baka, członek bandy
- 1954: Pod gwiazdą frygijską – członek partii
- 1954: Kariera – murarz Bartosik
- 1954: Autobus odjeżdża 6.20 – kierownik Musioł
- 1954: Uczta Baltazara – Zbigniew Haza, wspólnik Uriaszewicza
- 1954: Pokolenie - werkschutz
- 1955: Godziny nadziei – sierżant Tomala
- 1956: Wraki – kucharz Feluś
- 1958: Wolne miasto – Kunert, asystent naczelnika poczty
- 1960: Szatan z siódmej klasy – Iwo Gąsowski, konserwator zabytków, ojciec Wandy
- 1961: Dotknięcie nocy – sierżant Walczak
- 1963: Godzina pąsowej róży – mecenas Kępski, przyjaciel domu
- 1966: Małżeństwo z rozsądku ojciec Magdy
- 1968: Hasło Korn – pracownik kontrwywiadu
- 1969: Gniewko, syn rybaka – Sulisław
- 1970: Pierścień księżnej Anny – kucharz na dworze księcia Janusza
- 1970: Prawdzie w oczy – majster Kliś
- 1971: Złote Koło - badylarz Jan Butyrak
- 1972: Chłopi – młynarz
- 1973: Chłopi – młynarz
- 1973: Hubal – ksiądz Edward Ptaszyński
- 1974:
- 1978: Zielona miłość – zielarz Jonasz Kopałko
- 1981: Zamach stanu – Kazimierz Stamirowski, wiceminister spraw wewnętrznych, świadek oskarżenia w procesie brzeskim
- 1981: Rodzina Leśniewskich – aktor grający króla (odc. 3)
- 1982: Przygrywka – przeor
- 1984: Kobieta z prowincji – Felek Solski, drugi mąż Andzi
Polski dubbing
Użyczył głosu
Odznaczenia i nagrody
Przypisy
- ↑ a b c Tygodnik „Życie na Gorąco” nr 48, 27 listopada 2014, s. 30–31
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Linki zewnętrzne
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedie internetowe:
Identyfikatory zewnętrzne: