Kazimierz Piotrowski (1890–1962)

Obecnie Kazimierz Piotrowski (1890–1962) stał się bardzo istotnym tematem we współczesnym społeczeństwie. Od wpływu Kazimierz Piotrowski (1890–1962) na codzienne życie ludzi po wpływ na gospodarkę światową, Kazimierz Piotrowski (1890–1962) wywołał rosnące zainteresowanie różnymi obszarami wiedzy. Ponieważ technologia szybko się rozwija i zmienia się sposób myślenia, ważne jest dokładne zbadanie pozytywnych i negatywnych aspektów Kazimierz Piotrowski (1890–1962), a także zbadanie jego długoterminowych konsekwencji. W tym artykule szczegółowo przyjrzymy się Kazimierz Piotrowski (1890–1962) i jego wpływowi na dzisiejszy świat, dostarczając cennych spostrzeżeń i krytycznej analizy na ten stale ewoluujący temat. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o Kazimierz Piotrowski (1890–1962) i jego znaczeniu w naszych czasach!

Ten artykuł dotyczy Kazimierza Piotrowskiego (1890–1962). Zobacz też: inne postaci noszące imię i nazwisko „Kazimierz Piotrowski”.
Kazimierz Piotrowski
Ilustracja
Kazimierz Piotrowski przy samolocie DKD-IV w 1933 r.
Pełne imię i nazwisko

Kazimierz Julian Ludwik Piotrowski

Data i miejsce urodzenia

2 marca 1890
Krzeszowice

Data i miejsce śmierci

10 marca 1962
Kraków

Miejsce spoczynku

cmentarz Rakowicki w Krakowie

Zawód, zajęcie

taternik, alpinista, narciarz, lotnik sportowy, krytyk teatralny, ginekolog, lekarz kolejowy

Dzieci

Jerzy Piotrowski

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Złoty Krzyż Zasługi (II RP)
Multimedia w Wikimedia Commons

Kazimierz Piotrowski[a] (ur. 2 marca 1890 w Krzeszowicach, zm. 10 marca 1962 w Krakowie) – polski taternik, alpinista, narciarz, lotnik sportowy. Był także krytykiem teatralnym, zaś z zawodu – ginekologiem i lekarzem kolejowym w Krakowie[2].

Życiorys

Urodził się 2 marca 1890 w Krzeszowicach, w ówczesnym powiecie chrzanowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Kazimierza i Anny z Przesmyckich[3].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Legionów Polskich, a później Wojska Polskiego. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 209. lokatą w korpusie oficerów rezerwy sanitarnych, grupa lekarzy[4]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 10 Batalionu Sanitarnego w Przemyślu[5].

W 1915 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jeszcze w czasie studiów należał do Klubu Kilimandżaro, skupiającego wówczas część najbardziej aktywnych taterników. Wspinał się zazwyczaj z przyjacielem Mieczysławem Świerzem[6], ponadto do najczęstszych partnerów Piotrowskiego należeli Mariusz Zaruski, Władysław Kulczyński junior, Henryk Bednarski czy Józef Lesiecki. Razem z niektórymi z nich odnosił też sukcesy w narciarstwie wysokogórskim. Po przerwie spowodowanej wybuchem wojny znów był czynnym wspinaczem – aż do ok. 1928. W tym okresie jego kompanami byli m.in. Jan Kazimierz Dorawski, Adam Sokołowski, Jan Humpola, Mieczysław Świerz, Witold Henryk Paryski i Jan Sawicki[2].

Od 1919 był aktywistą Sekcji Turystycznej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. W latach 1930–1934 pełnił funkcję jej prezesa. Należał do organizatorów pierwszych oficjalnych polskich wypraw w Alpy (1931, 1932) i Atlas Wysoki (1934), częściowo też w nich uczestniczył[2].

Był autorem artykułów poświęconym wspinaczce w czasopismach takich jak „Taternik”, „Narciarstwo Polskie” czy „Wierchy”, a także długoletnim recenzentem teatralnym dzienników krakowskich. W 1958 został odznaczony członkostwem honorowym Klubu Wysokogórskiego. Piotrowski miał na koncie osiągnięcia także jako lotnik: był jednym z pierwszych pilotów turystycznych w Polsce, w 1932 dokonał przelotu nad Alpami, latał między Francją a Turcją. Był wieloletnim prezesem krakowskiego Aeroklubu[2].

Ożenił się z Jadwigą Bernadzikowską (1890–1969)[7]. Mieli dwie córki[8] oraz syna Jerzego (1923–2003), który był architektem, taternikiem i alpinistą[2][9][10].

Zmarł w Krakowie, pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera VII-płn-po lewej str. Kowalskich)[7].

Ordery i odznaczenia

Osiągnięcia taternickie

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Kazimierz III Piotrowski”, w celu odróżnienia od innych oficerów noszących to samo imię i nazwisko[1].

Przypisy

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1181, 1220.
  2. ↑ a b c d e f Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, s. 915–916. ISBN 83-7104-009-1.
  3. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. .
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1220.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1181.
  6. ↑ a b c d e Bolesław Chwaściński: Z dziejów taternictwa. O górach i ludziach. Warszawa: Sport i Turystyka, 1988, s. 132, 143, 145, 156, 175. ISBN 83-217-2463-9.
  7. ↑ a b Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych , zck-krakow.pl .
  8. ↑ Kazimierz Julian Ludwik Piotrowski M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego .
  9. ↑ GŁOS SENIORA , www.nyka.home.pl .
  10. ↑ Piotrowski Jerzy , z-ne.pl .
  11. ↑ M.P. z 1933 r. nr 171, poz. 208 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  12. ↑ M.P. z 1933 r. nr 110, poz. 139 „za zasługi na polu obrony powietrznej i przeciwgazowej”.

Bibliografia