Kazimierz Piotr Laskowski

W tym artykule przeanalizujemy wpływ Kazimierz Piotr Laskowski na dzisiejsze społeczeństwo. Od momentu pojawienia się Kazimierz Piotr Laskowski przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i obywateli, wywołując debaty i kontrowersje w różnych dziedzinach. Na przestrzeni historii Kazimierz Piotr Laskowski okazał się tematem istotnym i aktualnym, wzbudzając zainteresowanie w tak różnorodnych obszarach, jak polityka, ekonomia, kultura i technologia. W tym sensie konieczne jest zrozumienie roli Kazimierz Piotr Laskowski we współczesnym społeczeństwie, a także jego implikacji i reperkusji na poziomie globalnym. Dzięki szczegółowej analizie będziemy mogli zagłębić się w różne aspekty otaczające Kazimierz Piotr Laskowski i jego wpływ na obecny świat.

Kazimierz Laskowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1850
Lwów

Data i miejsce śmierci

12 kwietnia 1922
Lwów

Poseł na Sejm Krajowy Galicji
Okres

od 1901
do 1914

Prezes (marszałek) Rady c. k. powiatu sanockiego
Okres

od 29 października 1912

Poprzednik

Karol Łepkowski

Odznaczenia
Komandor z Gwiazdą Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Kawaler Orderu Leopolda (Austria) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych
Krzyż Wojenny za Zasługi Cywilne
Multimedia w Wikimedia Commons

Kazimierz Piotr Laskowski herbu Korab (ur. 1850 we Lwowie zm. 12 kwietnia 1922 tamże) – polski ziemianin, właściciel dóbr Bażanówka, urzędnik i działacz społeczny, c. k. podkomorzy, radca i delegat namiestnictwa, poseł do Sejmu Krajowego Galicji, członek marszałek Rady c. k. powiatu sanockiego.

Życiorys

Budynek byłego dworu Laskowskich w Bażanówce
Kazimierz Piotr Laskowski

Jego rodzicami byli Felicjan Laskowski (zm. 1869) i Aniela z domu Łoś h. Dąbrowa[1] (zm. 1882), którzy od 1844 posiadali wieś Bażanówka. Jego rodzeństwem byli: Maria, Władysław, Stanisław i Jadwiga.

W 1872 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Podczas studiów był prezesem „Bratniej Pomocy”, założył także stowarzyszenie „Byt”. Wstąpił do służby państwowej Austro-Węgier. Pracował w C. K. Prokuratorii, następnie w C. K. Namiestnictwie, gdzie był komisarzem Prezydium w trakcie urzędowania Alfreda hr. Potockiego. W Sejmie Krajowym Galicji V kadencji (1882–1889) podczas jego piątej sesji był stałym zastępcą namiestnika i komisarza rządowego Filipa Zaleskiego oraz c. k. radcą namiestnictwa ze strony rządu[2]. Sprawował stanowisko starosty c. k. powiatu brzeskiego, był sekretarzem ministerialnym w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w Wiedniu, radcą Namiestnictwa przy Radzie Szkolnej Krajowej we Lwowie. Od 1892 był delegatem Namiestnictwa w Krakowie[3]. Otrzymał tytuły c. i k. podkomorzego[4] oraz w 1893 c. k. radcy dworu[4][5]. Po przejściu na emeryturę w 1901 został wicemarszałkiem w Wydziale Krajowym. W późniejszych latach był wybierany na posła kadencji VIII (1901–1907), IX (1908–1913)[5], X (1913–1914)[6] z I kurii, obwód sanocki. Od 1907 był członkiem Rady c. k. powiatu sanockiego, wybrany z grupy gmin miejskich[7], ok. 1909 został członkiem wydziału powiatowego[8][9][10][11], w kolejnych wyborach do Rady w 1912 został wybrany ponownie z grupy większych posiadłości, 29 października 1912 został wybrany na stanowisko prezesa (marszałka) wydziału powiatowego[6][12][13][14][15]. Pełnił też funkcję starosty powiatu krakowskiego.

Od ok. 1908 był wiceprezesem zarządu powiatowego w Sanoku Towarzystwa „Kółek Rolniczych” z siedzibą we Lwowie[16][17]. Był członkiem Towarzystwa Upiększania Miasta Sanoka[18]. W Banku Krajowego Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim we Lwowie pełnił funkcje dyrektora od 1902, zastępcy prezesa[19] i prezesa od 1913 do 1918. Był zastępcą prezesa kolei lokalnej Chabówka–Zakopane[20]. Należał do Towarzystwa Galicyjskiej Kasy Oszczędności we Lwowie[21]. Był działaczem[22] i prezesem[23] Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego wybrany w 1921 (po śmierci Stefana Moysy). Był członkiem wspierającym dożywotnim Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej[24]. Członek i działacz Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego, członek jego oddziału sanockiego[25][26]. Przez pewien czas był prezesem GTG (10 czerwca 1909 – 24 czerwca 1910)[27][28].

Podczas I wojny światowej po utworzeniu Naczelnego Komitetu Narodowego i utworzeniu go w Sanoku, został członkiem Powiatowego Komitetu Narodowego w Sanoku[29].

Po śmierci ojca Kazimierz Laskowski odziedziczył majątek[30] w 1875. Na początku XX wieku posiadał tam 212 ha[31][32]. W 1882 jego żoną została Anna Miłkowska (córka Edwarda i Magdaleny z domu Trzecieskiej[33][34]), nie mieli dzieci. Oboje prowadzili gospodarstwo w Bażanówce, udzielali się społecznie we wsi, wspierali budowę miejscowej kaplicy św. Anny, nabywając jej wyposażenie.

Kazimierz Laskowski zmarł 12 kwietnia 1922 w Lwowskiej Filharmonii podczas koncertu wykonywania utworu „Stabat Mater” autorstwa Gioacchino Rossiniego. Został pochowany w grobowcu rodzinnym w Gorlicach.

Po nim dobra w Bażanówce otrzymał w spadku w 1921 adoptowany przez niego siostrzeniec, Daniel Rodich-Laskowski (1884–1957), ożeniony z Marią (1901–1989), córką Stanisława Ostaszewskiego z Klimkówki. Po II wojnie światowej majątek ziemski Laskowskich w Bażanówce został przejęty, w ramach tzw. reformy rolnej, przez Skarb Państwa Polski Ludowej. W budynku dworskim została umieszczona szkoła podstawowa[35].

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 540.
  2. ↑ Protokół 21. posiedzenia, V. sesyi, V. peryodu Sejmu Galicyjskiego z dnia 12. stycznia 1888. roku, 1888, s. 1.
  3. ↑ a b Odznaczenia jubileuszowe. „Nowa Reforma”, s. 5, Nr 277 z 3 grudnia 1898. 
  4. ↑ a b c d Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 468.
  5. ↑ a b c d Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 355.
  6. ↑ a b Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 356.
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 366.
  8. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 394-395.
  9. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 394-395.
  10. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 408-409.
  11. ↑ a b c Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 409.
  12. ↑ W przededniu ukonstytuowania Rady powiatowej. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 42, s. 1-2, 20 października 1912. 
  13. ↑ Ukonstytuowania Rady powiatowej. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 44, s. 1-2, 3 listopada 1912. 
  14. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 461.
  15. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 468-469.
  16. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 937.
  17. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 937.
  18. ↑ Sprawozdanie Wydziału Tow. Upiększania Miasta Sanoka. „Miesięcznik Artystyczny”, s. 67, Nr 7 z 1912. 
  19. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 955.
  20. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 898.
  21. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: Prezydyum C.K. Namiestnictwa, 1911, s. 973.
  22. ↑ Tow. kredytowe ziemskie. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 49 z 2 marca 1921. 
  23. ↑ Tow. kredytowe ziemskie. „Gazeta Lwowska”, s. 4, Nr 51 z 4 marca 1921. 
  24. ↑ Sprawozdanie wydziału Towarzystwa dla Popierania Nauki Polskiej za rok 1919. Lwów: 1919, s. 27.
  25. ↑ Sprawozdanie Komitetu C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego za rok 1913. Lwów: 1914, s. 346.
  26. ↑ Sprawozdanie Komitetu C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego za rok 1912. Lwów: 1913, s. 252.
  27. ↑ Zmiana prezydyum tow. gospodarczego. „Nowości Illustrowane”. Nr 22, s. 9, 29 maja 1909. 
  28. ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1909, s. 927; 1910, s. 927.
  29. ↑ Alojzy Zielecki, Miasto w latach Wielkiej Wojny 1914-1918, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 491.
  30. ↑ Baza właścicieli i dóbr ziemskich. Bażanówka. genealogia.okiem.pl. .
  31. ↑ Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995. s. 405.
  32. ↑ Skorowidz powiatu sanockiego. Wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 4.
  33. ↑ Kazimierz Laskowski. polishgenealogy1.blogspot.com. .
  34. ↑ Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 540. Tu podano imię Maria.
  35. ↑ Dwór Laskowskich w Bażanówce. zabytki-podkarpacie.pl. .
  36. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 161.
  37. ↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 241 z 23 października 1917. 

Bibliografia