W tym artykule zajmiemy się tematem Karol Szczeklik z szerokiej i multidyscyplinarnej perspektywy. Karol Szczeklik to dziś temat niezwykle aktualny, który przykuł uwagę specjalistów i opinii publicznej. W całej historii Karol Szczeklik odgrywał zasadniczą rolę w różnych aspektach społeczeństwa, kultury i życia codziennego. W tym artykule zbadamy różne podejścia, debaty i perspektywy, które krążą wokół Karol Szczeklik, w celu zaoferowania kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat.
Data i miejsce urodzenia |
26 września 1864 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 września 1908 |
Wyznanie | |
Kościół |
Karol Szczeklik (ur. 26 września 1864 w Pilźnie, zm. 29 września 1908) – polski ksiądz katolicki. Wykładowca Seminarium Duchownego w Tarnowie. Autor licznych prac i podręczników.
Urodził się w 1864 roku w Pilźnie. Po ukończeniu Gimnazjum w Tarnowie wstąpił do Seminarium Duchownego w Tarnowie. Jako ksiądz podjął początkowo pracę w Łękach Górnych. Później udał się do Wiednia na studia, z których wrócił z tytułem doktora. Podjął pracę wykładowcy w Seminarium Duchownym w Tarnowie, w którym wcześniej studiował[1]. Wykładał teologie moralną[2]. Później odbył podróż po Europie, zwiedzając Włochy, Francję i Szwajcarię. Po powrocie założył Kółko Teologiczne dla księży[1].
Był autorem podręcznika „Etyka Katolicka”, broszur „Znaczenie pracy w świetle wiary”, „Etyka niezależna i nowoczesny ruch etyczny”, „O celu człowieka i dobru moralnemu”. Planował objąć katedrę teologii moralnej na Uniwersytecie Jagiellońskim, ale uniemożliwiła mu to przedwczesna śmierć. Po śmierci opublikowano napisaną przez niego monografię „Pilzno i Pilźnianie”, która stanowi źródło materiałów historycznych o Pilźnie[1]. W swojej pracy walczył z alkoholizmem, propagował opiekę nad dziećmi, założył Towarzystwo „Jutrzenka”. Wysunął projekt uczczenia Sebastiana Petrycego tablicą pamiątkową w kościele parafialnym[3].