Karol Scipio del Campo (poseł)
W dzisiejszym świecie Karol Scipio del Campo (poseł) przyjął fundamentalną rolę w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy jest to temat dyskusji, bohater ważnego wydarzenia, czy też postać reprezentatywna w konkretnym obszarze, Karol Scipio del Campo (poseł) przykuwa uwagę ludzi na całym świecie. Od wpływu na kulturę popularną po wpływ na politykę, Karol Scipio del Campo (poseł) okazał się istotnym tematem, który zasługuje na analizę i dyskusję. W tym artykule zagłębimy się w świat Karol Scipio del Campo (poseł) i zbadamy jego znaczenie i wpływ na różne aspekty codziennego życia.
 Scypio | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec |
Maurycy Scipio del Campo |
| Matka |
Aniela Jezierska |
| Żona |
Karolina Weigel |
| Dzieci | |
| Data urodzenia |
1842 |
|---|---|
| Data śmierci |
1912 |
| Poseł do Sejmu Krajowego Galicji | |
| Okres | |
Karol Scipio del Campo herbu własnego (ur. 17 października 1842, zm. 8 grudnia 1912 w Krakowie[1])[2] – poseł do Sejmu Krajowego Galicji IV, V, VI i VII kadencji (1879–1901), hrabia, właściciel dóbr.
Syn Maurycego, porucznika kawalerii w powstaniu listopadowym, bratanek Jana Karola. Studia ukończył w paryskiej École des Mines. W 1870 przybył do Lwowa. W latach 1871–1876 pracował jako dyrektor fabryki papieru w Czerlanach. W latach 1871–1872 był członkiem Rady Powiatowej i Wydziału Powiatowego w Gródku, a w latach 1872–1876 wchodził w skład powiatowej komisji szacunkowej podatku gruntowego w Gródku. Od 1872 był członkiem Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarczego we Lwowie. Po ślubie z Karoliną Weigel osiadł w Łopuszce. W latach 1875–1884 był członkiem Rady Powiatowej w Łańcucie, pełniąc w 1877 funkcję prezesa tamtejszego Wydziału Powiatowego. W latach 1877–1890 był członkiem Wydziału Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego z okręgu Łańcut-Kolbuszowa.
Karierę parlamentarną rozpoczął w 1879 jako poseł na Sejm Krajowy z okręgu rzeszowskiego I kurii, wchodząc na miejsce Ludwika Skrzyńskiego, który zrzekł się mandatu 30 września 1878[3] 15 października 1883 został wybrany na zastępcę członka Wydziału Krajowego pełnił tę funkcję w do śmierci. W 1890 przeniósł się do Krakowa. W latach 1886–1893 był zastępcą dyrektora Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie, w latach 1894–1897 jego II dyrektorem. W 1901 był członkiem Rady Nadzorczej Galicyjskiego Akcyjnego Towarzystwa Przemysłu Cukrowniczego w Przeworsku, a także wchodził w skład rady nadzorczej Banku Melioracyjnego we Lwowie (1905–1907). Był członkiem rady nadzorczej Banku Ziemskiego w Krakowie w 1912.
Gdy w 1893 zmarł na ospę starszy syn Karola, 20-letni Władysław, ojciec w Łopuszce wybudował kaplicę grobową według projektu Karola Stryjeńskiego. W grudniu 1893 zapisał się do krakowskiej Sodalicji Mariańskiej. Stał na czele Czytelni Katolickiej w pierwszych latach jej istnienia.
Przypisy
Bibliografia
- Karolina Grodziska, Karol Scipio (Scipio del Campo, Scypio), PSB t. 36, Kraków 1995-1996.
- Stanisław Grodziski, Sejm Krajowy Galicyjski 1861–1914, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1993, ISBN 83-7059-052-7.