W tym artykule zbadamy temat Karl Aage Præst i zagłębimy się w jego znaczenie w różnych kontekstach. Z biegiem czasu Karl Aage Præst był przedmiotem zainteresowania i debaty, a jego wpływ zaobserwowano w różnych obszarach, od kultury popularnej po naukę i politykę. Na przestrzeni dziejów Karl Aage Præst odgrywał znaczącą rolę w społeczeństwie, a jego znaczenie jest nadal widoczne. W tym artykule przyjrzymy się wielu aspektom Karl Aage Præst, jego wpływowi na nasze życie i ewolucji na przestrzeni lat.
![]() Præst w sezonie 1951/52 w Juventus FC | |||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
26 lutego 1922 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 listopada 2011 | ||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||
|
Karl Aage Præst (ur. 26 lutego 1922 w Kopenhadze, zm. 19 listopada 2011 we Frederiksbergu) – duński piłkarz występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Danii w latach 1945–1949, brązowy medalista olimpijski.
Karl Aage Præst urodził się w Kopenhadze 26 września 1922. Dorastał w Det Kongelige Opfostringshus[a][2], gdzie w 1936 roku powstała młodzieżowa sekcja klubu piłkarskiego Østerbros Boldklub (ØB). Karl był wśród pierwszych chłopców, którzy zasilili jego szeregi[3]. W seniorskiej drużynie zadebiutował w 1940 roku. Grał tam z późniejszym reprezentantem Danii Helge Bronée. Præst został uznany za talent światowej klasy, z doskonałym dryblingiem, precyzyjnym podaniem i dobrym strzałem na bramkę[4]. W barwach ØB zaliczył około 250 występów[potrzebny przypis]. Debiut w reprezentacji Danii zaliczył w czerwcu 1945 roku[5]. W maju 1947 roku został wybrany do drużyny XI Europy, która przegrała 1-6 z reprezentacją Wielkiej Brytanii. Nie wyszedł jednak na murawę, ponieważ zgodnie z zasadami meczu na boisku w zespole XI Europy nie mogły znajdować się dwie osoby z tego samego kraju, a w podstawowym składzie występował już Duńczyk Poul Petersen. Præst miał małe szanse na grę[6], gdyż zmiany mogły być dokonane wyłącznie w przypadku kontuzji[b].
Z Juventusem Præst zdobył mistrzostwo Serie A w sezonach 1949/50 i 1951/52. Choć w amatorskiej Danii uważano go za bardzo szybkiego piłkarza, to we Włoszech był wolniejszy od większości włoskich obrońców. Pojedynki wygrywał dzięki swojemu dryblingowi[4]. W Juventusie Præst grał ze swoimi rodakami Johnem Hansenem i Karlem Ааgе Hansenem. Jego drybling i dokładne dośrodkowanie były kluczowe w uzyskaniu przez Hansena tytułu króla strzelców w sezonie 1951-52[4]. W latach 1949–1956 Præst zagrał 232 mecze w Serie A i strzelił 51 bramek[7]. W 1956 roku przeszedł do ligowego rywala S.S. Lazio. Zagrał w siedmiu meczach zanim zakończył swoje występy w Serie A w 1957 roku[7]. Po powrocie do Danii status byłego zawodowca wciąż nie pozwalał występować Præstowi w duńskich ligach. Karl wraz z Johnem Hansenem kupili domy w Liseleje, popularnym kurorcie położonym ok. 60 km na północ od Kopenhagi. Rezydencja Præsta stała się miejscem spotkania drużyny z Igrzysk Olimpijskich 1948. Zebrany zespół składał się zarówno z amatorów i byłych profesjonalistów i rozegrał szereg nieoficjalnych meczów, przyciągając tłumy na trybuny[4]. To zmusiło DBU do podjęcia decyzji o wprowadzeniu dwuletniej kwarantanny, po upływie której byli profesjonaliści mieli możliwość powrotu do rozgrywek w Danii[8]. W listopadzie 2008 roku Præst został wprowadzony do Duńskiej Galerii Sław (Fodboldens Hall of Fame), za jego osiągnięcia z Juventusem i reprezentacją Danii[9]. Zmarł 11 listopada 2011 roku w wieku 81 lat[1].
Karl Aage Præst był członkiem duńskiej drużyny na letnich igrzyskach Olimpijskich 1948 w Londynie, gdzie zagrał cztery mecze i strzelił dwa gole, a Dania zdobyła brązowy medal[10]. Po igrzyskach Præst podpisał profesjonalny kontrakt z włoskim klubem Juventus F.C., i tym samym musiał zakończyć reprezentacyjną karierę; po podpisaniu profesjonalnego kontraktu zakazana była gra w amatorskich drużynach, takich jak reprezentacja Danii. W tamtych czasach Dansk Boldspil-Union nagradzał piłkarzy, którzy rozegrali 25 meczów złotym zegarkiem, a Præst miał ich tylko 24. Związek zrobił dla Præsta wyjątek i uznał mu mecz XI Europy z reprezentacją Wielkiej Brytanii wiedząc, że już nigdy nie zagra w narodowych barwach[6]. Ogółem w latach 1945–1949 Præst rozegrał w reprezentacji 24 mecze i zdobył 17 bramek[11].