Karł Briułłow

W dzisiejszym świecie Karł Briułłow stał się podstawowym tematem dyskusji i debat. Jego wpływ obejmuje różne aspekty społeczeństwa, kultury i gospodarki, wywołując ogromne zainteresowanie i ciekawość szerokiego spektrum ludzi. Od momentu pojawienia się do dziś Karł Briułłow przyciąga uwagę badaczy, naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa, którzy starają się zrozumieć jego zakres i konsekwencje. Przez lata Karł Briułłow był przedmiotem licznych badań i analiz, które pomogły odkryć jego znaczenie i znaczenie w różnych sferach. W miarę jak kontynuujemy eksplorację i odkrywamy więcej na temat Karł Briułłow, niezwykle istotne jest głębsze zagłębienie się w jego najważniejsze aspekty, aby zrozumieć jego wpływ na dzisiejszy świat. Ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Karł Briułłow, odniesienie się do jego wielu aspektów i zapewnienie wzbogacającej perspektywy na ten ważny i wpływowy temat.

Karł Briułłow
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1799
Petersburg

Data śmierci

23 czerwca 1852

Narodowość

rosyjska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Multimedia w Wikimedia Commons
Ostatni dzień Pompei (1827-1833)

Karł Pawłowicz Briułłow (ros. Карл Павлович Брюллов) (ur. 12 grudnia?/23 grudnia 1799 w Petersburgu, zm. 11 czerwca?/23 czerwca 1852 w Marciano pod Rzymem) – rosyjski malarz i architekt, młodszy brat architekta Aleksandra Pawłowicza Briułłowa.

Życiorys

Pochodził z rodziny Brulleau, Francuzów osiadłych od XVIII wieku w Rosji. Studiował 1809-1821 na petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. Został nagrodzony złotym medalem za malarstwo historyczne. Po zakończeniu studiów 1822 wyjechał wraz z bratem do Włoch dzięki stypendium Towarzystwa Popierania Artystów z zadaniem skopiowania „Szkoły Ateńskiej” Rafaela w naturalnych rozmiarach.

Przed osiedleniem się na dłużej w Rzymie odwiedził Drezno i Monachium.

W Rzymie namalował Włoski poranek (Итальянское утро) 1823 oraz Włoskie południe (Итальянский полдень) 1827. W latach 1827–1833 stworzył monumentalny obraz Ostatni dzień Pompei (Последний день Помпеи), który przyniósł mu sławę w Europie. Następne dzieło, Zamordowanie Inês de Castro (1834) utrwaliło jego sławę.

Przez Grecję, Turcję i Palestynę powrócił do Rosji gdzie został profesorem na petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1836–1848 namalował cykl obrazów poświęconych historii Rosji oraz wiele portretów. Dla petersburskiego soboru Kazańskiej Ikony Matki Bożej namalował obraz „Wniebowstąpienie Chrystusa”. Wykonał także polichromię kopuły soboru św. Izaaka w tym samym mieście.

Briułłow zaprojektował też jako architekt kilka budowli sakralnych w Petersburgu.

Wobec pogarszającego się stanu zdrowia Briułłow wyjechał w roku 1849 na Maderę, 1850 do Włoch. Zmarł w Marciano koło Rzymu i spoczął na rzymskim cmentarzu ewangelickim.

Linki zewnętrzne