Kamloops Blazers
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Kamloops Blazers. Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w danej dziedzinie, czy po prostu chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, tutaj znajdziesz cenne informacje, które pomogą Ci lepiej zrozumieć ten temat. Od jego powstania po dzisiejszą ewolucję, w tym jego główne cechy i zastosowania, zaoferujemy Ci pełny przegląd Kamloops Blazers. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i wiedzy, która z pewnością pozwoli Ci spojrzeć na ten temat z nowej perspektywy. Czytaj dalej i zanurz się w ekscytującym wszechświecie Kamloops Blazers!
| Barwy |
|
|---|---|
| Data założenia | |
| Liga | |
| Państwo | |
| Lodowisko | |
| Trener | |
| Strona internetowa | |
Kamloops Blazers – kanadyjski klub hokejowy z siedzibą w Kamloops. grająca w Western Hockey League w dywizji B.C., konferencji zachodniej. Założona w 1981 roku jako następca drużyny New Westminster Bruins.
Najwięskzymi osiągnięciami zespołu jest trzykrotne zdobycie Memorial Cup w latach: 1992, 1994 i 1995 oraz sześciokrotne zdobycie Ed Chynoweth Cup dla najlepszej drużyny ligi WHL w latach: 1984, 1986, 1990, 1992, 1994, 1995. Tylko raz w swojej historii nie awansowali do fazy playoff. W sezonie 2005/2006 zajęli ostatnie miejsce w dywizji B.C. W zespole mecze rozgrywali zawodnicy, którzy później grali w National Hockey League m.in.: Shane Doan, Jarome Iginla, Mark Recchi, Darryl Sydor, Scott Niedermayer, Scottie Upshall. Drużyna swoje mecze rozgrywa w centralnej części miasta Kamloops przy drodze Mark Recchi Way nad rzeką Thompson w mogącej pomieścić 5 658 osób hali Interior Savings Centre.
Trenerami zespołu byli m.in. takie sławy jak: Ken Hitchcock, Tom Renney, Don Hay, Marc Habscheid i Dean Evason.
Zespół zamieszczony został w fabule książki Sigmunda Brouwera Blazer Drive, której głównym bohaterem jest lewoskrzydłowy Kamloops Blazers - Josh Ellroy[1].
Ostatnie sezony
Legenda: M = Mecze, W = Wygrane, P = Przegrane, PpD = Przegrane po dogrywce lub karnych, Pkt = Punkty, GZ = Gole zdobyte, GS = Gole Stracone, PIM = Minuty kary, Dywizja = Miejsce w Dywizji, Play-Off[2]
| Sezon | M | W | P | PpD | GZ | GS | Pkt | Dywizja | Playoffs |
| 2005–06 | 72 | 34 | 33 | 5 | 179 | 196 | 73 | 5. miejsce, B.C. | Nie zakwalifikowali się |
| 2006–07 | 72 | 40 | 26 | 6 | 245 | 222 | 86 | 2. miejsce, B.C. | Porażka w ćwierćfinale konferencji, 0-4 (Prince George) |
| 2007–08 | 72 | 27 | 41 | 4 | 197 | 253 | 58 | 4. miejsce, B.C. | Porażka w ćwierćfinale konferencji, 0-4 (Tri-City) |
| 2008–09 | 72 | 33 | 33 | 6 | 242 | 277 | 72 | 3. miejsce, B.C. | Porażka w ćwierćfinale konferencji, 0-4 (Kelowna) |
Rekordy drużyny
| Rekordy drużyny dotyczące pojedynczego sezonu | ||
| Statystyka | Razem | Sezon |
|---|---|---|
| Najwięcej punktów | 113 | 1986/1987 |
| Najwięcej zwycięstw | 56 | 1989/1990 |
| Najwięcej zdobytych goli | 496 | 1986/1987 |
| Najmniej zdobytych goli | 161 | 2004/2005 |
| Najmniej straconych goli | 182 | 2003/2004 |
| Najwięcej straconych goli | 464 | 1981/1982 |
| Rekordy indywidualne dotyczące pojedynczego sezonu | |||
| Statyka | Zawodnik | Razem | Sezon |
|---|---|---|---|
| Najwięcej goli |  Len Barrie |
85 | 1989–90 |
| Najwięcej asyst | Rob Brown |
136 | 1986–87 |
| Najwięcej punktów | Rob Brown |
212 | 1986–87 |
| Najwięcej punktów, debiutant | Mike Nottingham |
91 | 1983–84 |
| Najwięcej punktów, obrońca | Greg Hawgood |
133 | 1987–88 |
| Najlepszy GAA | Devan Dubnyk |
2.51 | 2003–04 |
| Bramkarze = minimum rozegranych 1500 minut | |||
Sukcesy
- Memorial Cup: 1992, 1994, 1995
- Ed Chynoweth Cup: 1984, 1986, 1990, 1992, 1994, 1995
- Scotty Munro Memorial Trophy: 1984, 1987, 1990, 1991, 1992, 1994, 1995
