Kairska Deklaracja Praw Człowieka w Islamie

We współczesnym świecie Kairska Deklaracja Praw Człowieka w Islamie staje się coraz bardziej istotne we współczesnym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na kulturę, rozwój technologiczny, politykę czy jakąkolwiek inną dziedzinę, Kairska Deklaracja Praw Człowieka w Islamie stał się dziś tematem szerokiego zainteresowania i debaty. Od swoich początków po wpływ na codzienne życie ludzi, Kairska Deklaracja Praw Człowieka w Islamie był przedmiotem badań akademickich, krytycznych analiz, a nawet kontrowersji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Kairska Deklaracja Praw Człowieka w Islamie, analizując jego znaczenie i zakres w różnych kontekstach.

Kairska Deklaracja Praw Człowieka w Islamie – międzynarodowy dokument podpisany 5 sierpnia 1990 roku przez 45 ministrów spraw zagranicznych reprezentujących kraje zrzeszone w Organizacji Konferencji Islamskiej, określający podstawy prawodawstwa w zakresie praw człowieka w krajach islamskich z szariatem jako podstawą. Łącznie w Deklaracji znajduje się 25 artykułów.

W związku z przyjęciem w dokumencie islamu jako nienaruszalnej podstawy systemu prawnego dokument ten jest w istocie sprzeczny z przyjętymi w zachodnim świecie prawami człowieka[1]. Według muzułmanów, dokument reprezentuje stanowisko ugodowego, a nie radykalnego, islamu i jest „komplementarny” do Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka[2], której wiele z krajów islamskich nie przyjęło[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ wszystkie przewidziane prawa i wolności podlegają islamskiemu prawu szariatu (artykuł 24), które jest również „jedynym źródłem odniesienia dla wyjaśniania wszelkich artykułów Deklaracji” (artykuł 25). Co prawda, „wszyscy ludzie są równi ze względu na godność (...) bez żadnej dyskryminacji”, „kobieta jest równa mężczyźnie w ludzkiej godności”, jednak o równych prawach mowy być nie może. Jedynie na mężczyźnie spoczywa odpowiedzialność za utrzymanie i dobrobyt rodziny (artykuł 6). Prawo do małżeństwa mają co prawda wszyscy mężczyźni i kobiety bez względu na rasę czy narodowość, ale już nie ze względu na wyznawaną religię (artykuł 5). Deklaracja kairska ogranicza też wolność religii. Jedynie islam określony jest jako „religia o prawdziwie czystej, niezepsutej naturze” (artykuł 10). Trzeba też pamiętać o surowych karach, jakie zgodnie z prawem szariatu grożą apostatom. Dokument OIC wprowadza też dodatkowe ograniczenia swobody wypowiedzi. Wyrażanie opinii musi odbywać się w sposób „zgodny z zasadami szariatu”, wolność słowa nie może być wykorzystywana do „osłabienia wiary” (artykuł 22). (60 rocznica podpisania Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka)
  2. ↑ Roy W. Brown, Małgorzata Koraszewska (tłumaczenie): Organizacja Konferencji Islamskiej i Nowy Kalifat. Racjonalista.pl, 2009-12-25. . (pol.).
  3. ↑ Islam a demokracja. Niedziela Ogólnopolska 5/2013 . Niedziela. Tygodnik katolicki. s. 18-19. . (pol.).

Linki zewnętrzne