W dzisiejszym świecie Köbi Kuhn to temat, który zyskał ogromne znaczenie i przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i każdej kulturze. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, czy na życie codzienne, Köbi Kuhn stał się punktem zainteresowania dla tych, którzy chcą lepiej zrozumieć otaczający ich świat. W miarę zagłębiania się w ten artykuł przyjrzymy się różnym aspektom Köbi Kuhn i omówimy jego znaczenie w różnych obszarach. Od jego historycznego znaczenia po dzisiejszy wpływ, Köbi Kuhn nadal jest tematem dyskusji i debat, który zasługuje na naszą uwagę i refleksję.
![]() | |||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Jakob Kuhn | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
12 października 1943 | ||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
26 listopada 2019 | ||||||||||||||
Wzrost |
175 cm | ||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Köbi Kuhn, właśc. Jakob Kuhn (ur. 12 października 1943 w Zurychu, zm. 26 listopada 2019 w Zollikerbergu, gmina Zollikon[1]) – szwajcarski trener piłkarski, w przeszłości piłkarz występujący na pozycji pomocnika.
Przez siedemnaście lat był zawodnikiem FC Zürich, z którym sześciokrotnie zdobył mistrzostwo i pięciokrotnie Puchar kraju, oraz dwa razy awansował do półfinału Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych. Z reprezentacją Szwajcarii, w której barwach rozegrał 63 mecze, brał udział w mundialu 1966. Po zakończeniu piłkarskiej kariery, pracował w sztabie szkoleniowym FC Zürich, głównie z młodzieżą. W latach 1996–2002 prowadził najpierw juniorską, później młodzieżową reprezentację Szwajcarii, a od 2001 do 2008 roku był selekcjonerem kadry A, którą wprowadził do Euro 2004, mundialu 2006 i do Euro 2008.
W pomocy zespołu FC Zürich rozegrał ponad pięćset meczów, zdobywając największe krajowe laury oraz dwukrotnie awansując do półfinału Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych. W 1966 roku zagrał mecze na mundialu 1966. Pięć lat później strzelił polskiej reprezentacji bramkę w meczu towarzyskim.
W reprezentacji Szwajcarii od 1962 do 1976 roku rozegrał 63 mecze – uczestnik mundialu 1966.
Przez większą część kariery szkoleniowej pracował z młodzieżą, najpierw przez szesnaście lat w FC Zürich (z przerwą w sezonie 1983–1984, kiedy tymczasowo został trenerem pierwszego zespołu), a później z reprezentacjami – juniorską i młodzieżową.
W 2001 roku niespodziewanie został selekcjonerem kadry A; jest pierwszym od 1989 Szwajcarem na tym stanowisku.
Budowę nowej drużyny rozpoczął od pożegnania się ze starszymi piłkarzami. Zdecydowanie postawił na młodych zawodników, głównie swoich dawnych podopiecznych z reprezentacji młodzieżowej. Szwajcarzy w eliminacjach do Euro 2004 wyprzedzili m.in. Rosję i Irlandię, i z pierwszego miejsca awansowali do turnieju. Był to pierwszy po ośmioletniej przerwie start Helwetów na międzynarodowej imprezie. W Portugalii zdobyli tylko jeden punkt (po remisie 0:0 z Chorwacją, później przegrali 0:3 z Anglią i 1:3 z Francją) i odpadli już po fazie grupowej.
Kuhn kontynuował odmładzanie drużyny. Po mistrzostwach Europy w kadrze zadebiutowali 21-letni Philipp Degen oraz 20-letni Philippe Senderos, którzy nie tylko wywalczyli miejsca na środku obrony w reprezentacji, ale także szybko przenieśli się do renomowanych klubów (Degen do Borussii Dortmund, a Senderos do Arsenalu Londyn, z którym dotarł do finału Pucharu Mistrzów). Na prawej pomocy Kuhn postawił na Tranquillo Barnettę (22 lata), a w ataku partnerem Alexandra Freia byli albo Johan Vonlanthen (20 lat, nie pojechał na mundial z powodu kontuzji) albo Daniel Gygax (25 lat). Szwajcarzy kwalifikacje do mundialu 2006 zakończyli na drugim miejscu. Po wygraniu meczów barażowych (2:0 i 2:4) z Turcją pierwszy raz od 1994 roku awansowali do finałów mistrzostw świata. Średnia wieku piłkarzy powołanych na mundial wynosiła 26 lat; wśród nich było aż dziesięciu, którzy nie przekroczyli 24. roku życia.
W Niemczech podopieczni Kuhna wygrali swoją grupę (wyprzedzili przyszłych wicemistrzów świata Francuzów oraz reprezentantów Korei Południowej i Togo). W 1/8 finału dopiero po rzutach karnych ulegli Ukraińcom. Kuhn zarówno na mistrzostwach Europy, jak i świata stosował ustawienie 1-4-3-1-2, a szczególny nacisk położył na skuteczność formacji defensywnych; szwajcarski bramkarz Pascal Zuberbühler był jedynym, który podczas mundialu nie przepuścił ani jednej bramki. Zdyscyplinowana obrona, organizacja gry oraz konsekwencja i przygotowanie motoryczne zawodników uważane są za największe atuty obecnej reprezentacji.
W 2008 roku Szwajcarzy wraz z Austrią organizowali turniej Euro 2008. Podopieczni Jakoba Kuhna trafili do grupy A wraz z Portugalią, Czechami i Turcją. Ostatecznie jednak po porażkach 0:1 z Czechami i 1:2 z Turcją oraz honorowym zwycięstwie z Portugalią Szwajcaria zakończyła Mistrzostwa na ostatnim miejscu w grupie. Kuhn według postanowionej wcześniej przysięgi odszedł ze stanowiska selekcjonera szwajcarskiej reprezentacji