W tym artykule dokładnie poznamy fascynujący świat Juta kolorowa. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zagłębimy się w różne aspekty, które pozwolą nam lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ na nasze życie. Przeanalizujemy jego znaczenie w różnych obszarach, a także opinie ekspertów na ten temat. Ponadto przeanalizujemy niektóre historie sukcesu i wyzwania związane z Juta kolorowa, aby zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję tego ekscytującego tematu. Przygotuj się na odkrycie wszystkiego, co warto wiedzieć o Juta kolorowa!
Juta kolorowa, juta warzywna, juta długoowockowa, jarzychna warzywna, korchorus warzywny, ślaz żydowski (Corchorus olitorius L.) – gatunek rośliny zielnej należący do rodziny ślazowatych[3]. Pochodzi z Indii i Pakistanu[4]. Złoty liść juty znajduje się w uchwalonym w 1972 r. godle Bangladeszu.
Morfologia
- Pokrój
- Roślina jednoroczna o wysokości do 3 m[3].
- Liście
- Pojedyncze, jajowatolancetowane, o ząbkowanych brzegach.
- Kwiaty
- Nieduże, wyrastające po 2–3 w kątach liści. Mają 5-działkowy kielich, 5 żółtych płatków korony, 1 słupek i liczne pręciki.
- Owoce
- Torebka o długości do 6 cm.
Zastosowanie
- Roślina włóknista – dostarczająca włókien przędnych. Wyrabia się z nich tkaniny opatrunkowe i tapicerskie, linoleum oraz jako domieszkę do innych włókien[3]. Uprawia się ją w krajach o klimacie gorącym i wilgotnym.
- Młode pędy są spożywane jako warzywo[3].
- Roślina lecznicza. Nasiona zawierają glikozydy korchozyd i olitorozyd. Korchozyd stosuje się w niewydolności sercowo-naczyniowej, arytmii i w reumatycznych wadach serca. Olitorozyd stosuje się w ostrej i przewlekłej niewydolności sercowo-naczyniowej i w stwardnieniu włóknistym.
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
- ↑ a b c d Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4. Brak numerów stron w książce
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). .
Bibliografia
- P.P. Czikow P.P., J.J. Łaptiew J.J., Rośliny lecznicze i bogate w witaminy, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1988 . Brak numerów stron w książce
Identyfikatory zewnętrzne (
takson):