Juris Alunāns

W dzisiejszym świecie Juris Alunāns stał się fundamentalną kwestią wpływającą na różne aspekty codziennego życia. Od wpływu na gospodarkę po rolę w społeczeństwie, Juris Alunāns zajmował ważne miejsce w bieżących rozmowach i debatach. Dlatego konieczne jest dogłębne zbadanie różnych aspektów związanych ze Juris Alunāns, przeanalizowanie jego ewolucji w czasie, jego wpływu w różnych obszarach i możliwych konsekwencji dla przyszłości. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Juris Alunāns, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie dzisiaj i w przyszłości ludzkości.

Juris Alunāns
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1832
Jaunkalsnava

Data śmierci

18 kwietnia 1864

Narodowość

łotewska

Język

łotewski

Ważne dzieła

Dziesmiņas, latviešu valodai pārtulkotas (1856)

Juris Alunāns (ur. 13 maja 1832, Jaunkalsnava, zm. 18 kwietnia 1864) – łotewski poeta, filolog i tłumacz, jeden z głównych ideologów ruchu młodołotewskiego.

Zadebiutował w 1856 r. publikując tom Dziesmiņas, latviešu valodai pārtulkotas (łot. Piosnki łotewskiemu językowi przyswojone[1]). Zbiór ten zawierał oprócz własnych utworów Alunānsa również przekłady na język łotewski poezji klasyków literatury światowej (m.in. Horacego, Goethego, Schillera, Lermontowa).

Od 1862 r. był redaktorem czasopisma Pēterburgas Avīzes, który był nieformalnym organem grupy Młodołotyszy. Jako językoznawca zaangażował się w akcję oczyszczania języka łotewskiego z wyrazów obcego pochodzenia, głównie germanizmów. Wprowadził do języka łotewskiego ok. 600 neologizmów[2] (w tym m.in. wyraz Saeima).

Pisał również artykuły i rozprawy, poświęcone łotewskiej twórczości ludowej. Zostały one opublikowane w zbiorze Sēta, daba, pasaule (łot. Zagroda, przyroda, świat, dwa tomy, 1869–1860).

Przypisy

  1. Tadeusz Zubiński: Historia literatury łotewskiej i łatgalskiej. s. 56.
  2. Tadeusz Zubiński: Historia literatury łotewskiej i łatgalskiej. s. 55.

Bibliografia

  • Mały słownik pisarzy narodów europejskich ZSRR. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1966, s. 15.
  • Tadeusz Zubiński: Historia literatury łotewskiej i łatgalskiej. Sandomierz: Armoryka, 2010, s. 55-56.