Juliusz Vetter

Obecnie Juliusz Vetter jest tematem na ustach wszystkich. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w sferze gospodarczej, Juliusz Vetter przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. Ze względu na swój wpływ na codzienne życie ludzi i znaczenie w kulturze popularnej, Juliusz Vetter stał się centralnym punktem dyskusji w różnych obszarach. W tym artykule szczegółowo zbadamy, jak Juliusz Vetter wpłynął na społeczeństwo i jakie są konsekwencje jego obecności w naszej obecnej rzeczywistości.

Juliusz Rudolf Vetter
Ilustracja
Płaskorzeźba znajdująca się na grobie Juliusza Vettera
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1853
Lublin

Data i miejsce śmierci

2 marca 1917
Lublin

Miejsce spoczynku

Cmentarze przy ul. Lipowej w Lublinie

Zawód, zajęcie

piwowar, filantrop

Rodzice

Karol Rudolf Vetter

Multimedia w Wikimedia Commons

Juliusz Rudolf Vetter (ur. 29 marca 1853 w Lublinie, zm. 2 marca 1917 tamże) – polski piwowar i filantrop[1].

Życiorys

Był synem Karola Vettera i Charlotty z d. Mende. Miał brata i dwie siostry. Wychowywał się w rodzinie kalwińskiej, ponieważ jednak parafia reformowana nie istniała w Lublinie angażował się w życie parafii ewangelicko-augsburskiej w Lublinie i życie Kościoła Ewangelicko-Reformowanego[2].

Jego ojciec założył w 1846 bardzo dochodowy Browar Nr 2 w Lublinie, później także destylarnię wódek. Po śmierci ojca w roku 1883 Juliusz razem ze starszym bratem Augustem Vetterem stał się dziedzicem fortuny i zakładów ojca. W 1892 bracia uruchomili słodownię, wprowadzili do browaru maszyny parowe, a wkrótce rozbudowali go o przejęty browar Fricków. Po śmierci Augusta Juliusz stał się jedynym właścicielem tych przedsiębiorstw. W 1912 nabył od Baczewskich dobra Jabłonna. Posiadał również majątek i gospodarstwo rybne w Krępcu i młyn wodny w Czerniejowie.

Prowadził także działalność filantropijną, skupiającą się zwłaszcza na edukacji młodzieży. Czynił starania zmierzające do zorganizowania w Lublinie szkoły rzemieślniczej. W sporządzonym w 1914 roku testamencie przeznaczył na wybudowanie gmachu tej szkoły 80 000 rubli oraz 40 000 rubli jako kapitał wieczysty na koszty związane z jej działalnością. Po śmierci brata objął obowiązki prezesa Rady Opiekuńczej Szkoły Handlowej, przewodził powstałemu w 1908 roku Towarzystwu uczącej się młodzieży. Ufundował gmach szpitala dla dzieci przy ulicy Poczętkowskiej (obecnie Szpital Kliniczny przy ulicy Stanisława Staszica) w Lublinie, w którym jednocześnie pełnił funkcję prezesa zarządu. Wspierał także szpital św. Wincentego w Lublinie. Działał także w Towarzystwie im. Hieronima Łopacińskiego, które ufundowało bibliotekę jego imienia. Ogółem w testamencie zapisał na cele społeczne 250 000 rubli, osobom prywatnym 90 000 rubli, a na darowizny imienia zmarłego 18 000 rubli.

Grób Juliusza Vettera na cmentarzu przy ulicy Lipowej

Zmarł bezdzietnie i został pochowany na cmentarzu ewangelickim przy ulicy Lipowej w Lublinie (kwatera 3-2-13)[3]. Spadkobierczynią Juliusza została jego żona Bronisława z Karszo-Siedlewskich (1860-1938), która część majątku sprzedała, a część przekazała usynowionemu Brunonowi Vetterowi i kuzynowi, senatorowi Tadeuszowi Karszo-Siedlewskiemu.

Razem z bratem jest patronem funkcjonującego do dziś Zespołu Szkół Ekonomicznych w Lublinie.

Przypisy

  1. ↑ Bronisław Mikulec, Vetter Juliusz Rudolf, Tadeusz Radzik, Jan Skarbek, Adam A. Witusik (red.), Słownik biograficzny miasta Lublina. T. 1, Lublin: Polskie Towarzystwo Historyczne – Oddział w Lublinie, 1993, s. 278–279 .
  2. ↑ Kazimierz Bem, Słownik biograficzny duchownych ewangelicko-reformowanych. Pastorzy i diakonisy Jednoty Małopolskiej i Jednoty Warszawskiej 1815-1939, Warszawa 2015, s. 66, ISBN 978-83-7507-187-0, OCLC 933503655.
  3. ↑ https://lublinewangelicki.grobonet.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=978&inni=0&cinki=3

Bibliografia