Joseph Preindl

W dzisiejszym świecie Joseph Preindl staje się coraz ważniejszy. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na sferę kulturową, Joseph Preindl stał się tematem zainteresowania szerokiego spektrum ludzi. Od ekspertów w tej dziedzinie po amatorów, Joseph Preindl zdołał przyciągnąć uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Joseph Preindl, aby rzucić światło na jego znaczenie i implikacje w dzisiejszym świecie.

Joseph Preindl
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 stycznia 1756
Marbach an der Donau

Pochodzenie

austriackie

Data i miejsce śmierci

26 października 1823
Wiedeń

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, organista, dyrygent, teoretyk

Joseph Preindl (ur. 30 stycznia 1756 w Marbach an der Donau, zm. 26 października 1823 w Wiedniu[1][2][3]) – austriacki kompozytor, organista, dyrygent i teoretyk muzyki.

Życiorys

W dzieciństwie śpiewał w chórze chłopięcym w Mariazell[3]. Był uczniem Johanna Georga Albrechtsbergera[1][2][3]. Działał w Wiedniu, gdzie był organistą w kościele Maria am Gestade (1775–1778), kościele karmelitów w dzielnicy Leopoldstadt (1783–1787) i kościele św. Michała (1787)[1][3]. W 1793 roku otrzymał posadę kapelmistrza w kościele św. Piotra[1][3]. Od 1795 do 1809 roku był wicekapelmistrzem[1], a od 1809 roku kapelmistrzem katedry św. Szczepana[1][2][3].

Napisał podręcznik śpiewu Gesang-Lehre (wyd. pośmiertnie Wiedeń 1827, 2. wyd. 1833)[1][3] i pracę Wiener Tonschule, oder Elementarbuch zum Studium des Generalbasses, des Contrapunktes, der Harmonie- und Fugen-Lehre (Wiedeń 1827, wyd. 2. pt. Anweisung zum Generalbasse 1832)[1]. Skomponował m.in. 2 koncerty fortepianowe, 14 mszy, Requiem, Te Deum, ofertoria, wariacje, sonaty[1][2]. Znaczna część jego dorobku uległa zniszczeniu podczas II wojny światowej[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2858. ISBN 0-02-865530-3.
  2. ↑ a b c d Podręczna encyklopedia muzyki kościelnej. opr. ks. Gerard Mizgalski. Poznań-Warszawa-Lublin: Księgarnia św. Wojciecha, 1959, s. 390.
  3. ↑ a b c d e f g Dictionary of German Biography. T. Volume 8 Plett – Schmidseder. München: K.G. Saur, 2005, s. 62. ISBN 3-598-23298-5.

Linki zewnętrzne