Dzisiaj porozmawiamy o Joseph McPartlin, temacie, który ostatnio wywołał zainteresowanie i debatę. Joseph McPartlin to dziś temat niezwykle aktualny, który przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym zainteresowaniu. W tym artykule omówione zostaną różne aspekty związane z Joseph McPartlin, od jego pochodzenia i ewolucji, po jego implikacje dla obecnego społeczeństwa. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne perspektywy i opinie na temat Joseph McPartlin, aby zaoferować pełny i obiektywny pogląd na ten temat. Bez wątpienia Joseph McPartlin to fascynujący temat, który interesuje wiele osób, a ten artykuł ma na celu głębsze jego zrozumienie.
Pełne imię i nazwisko |
Joseph James McPartlin | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||
Rugby union | |||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Reprezentacja narodowa | |||||||||||||||||
|
Joseph McPartlin (ur. 12 czerwca 1938 w West Hartlepool, zm. 24 października 2013 w Oksfordzie) – szkocki rugbysta, reprezentant kraju, sędzia i działacz sportowy, nauczyciel.
Jego rodzicami byli pochodzący z Glasgow George i Belle McPartlin, nauczycielka oraz odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego działacz sportowy[1]. Krótko uczęszczał do St Aloysius' College w Glasgow, rodzina bowiem po wojnie osiadła w Londynie, gdzie McPartlin podjął naukę w Wimbledon College[1][2]. Prócz rugby, w którym został dodatkowo wybrany do ogólnolondyńskiego zespołu szkół średnich, szkołę reprezentował również w krykiecie[1]. Odbył następnie służbę wojskową w wojskach lądowych, w jej trakcie grał dla Army Rugby Union, a zakończył ją w randze podporucznika (2nd Lieutenant)[1][3].
W 1959 roku rozpoczął studia geograficzne w St Edmund Hall będącym częścią Uniwersytetu Oksfordzkiego. Na pierwszym roku nauki grał w drugim zespole Oxford University Rugby Football Club, Greyhounds, zaś przez kolejne trzy lata w pierwszym[2][1]. Trzykrotnie, w latach 1960–1962 wystąpił w jego barwach w Varsity Match przeciwko drużynie z Cambridge, w ostatnim z nich pełniąc rolę kapitana zespołu[2][4][5].
Również na pierwszym roku studiów pojawił się na zgrupowaniu szkockiej kadry, przynależąc wówczas do klubu Harlequins i reprezentacyjnego zespołu hrabstwa Surrey[2]. Otrzymał powołanie na Puchar Pięciu Narodów 1960 i zadebiutował w przegranym spotkaniu na Murrayfield z Francją[2][3]. Utrzymał miejsce w składzie na drugi mecz Pucharu Pięciu Narodów z Walią, lecz grał w nim z kontuzją ręki, tak więc standard jego gry odbiegał od oczekiwanego[2][3]. Gubione w tym spotkaniu piłki spowodowały, iż opuścił resztę meczów turnieju, wyjazd kadry do Południowej Afryki, a także cały sezon 1961[2]. Forma w uniwersyteckim zespole dały mu powołanie na Puchar Pięciu Narodów 1962, zagrał w nim we wszystkich czterech meczach, a na przeszkodzie w zdobyciu pierwszego od 1935 roku Triple Crown stanął remis z Anglią[1][2][3]. Ogółem wystąpił zatem w sześciu meczach szkockiej reprezentacji nie zdobywając punktów[6]. W kwietniu 1962 roku wybrany został do zespołu Barbarians na mecz z Cardiff RFC[7]. Grał następnie dla Oxford RFC oraz hrabstwa Oxfordshire[2].
Podjął następnie podyplomowe studia z edukacji, a ukończywszy uniwersytet objął posadę nauczyciela w St Edward's School w 1963 roku, na której pozostał do emerytury[1]. Pozostał związany z uniwersyteckim zespołem rugby pełniąc w nim różne funkcje od 1975 roku aż do śmierci[1][2][8]. Udzielał się także jako trener zespołów juniorskich oraz arbiter[1][2][3].
Miał trzech braci i siostrę, nigdy się nie ożenił. Zmarł po długiej walce z rakiem prostaty[1][2].