W tym artykule szczegółowo omówimy temat José Alves Correia da Silva, ponieważ jest to temat, który cieszy się dziś dużym zainteresowaniem. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, José Alves Correia da Silva był przedmiotem debaty i dyskusji w różnych obszarach. Z biegiem lat José Alves Correia da Silva ewoluował i przybierał różne znaczenia w zależności od kontekstu, w którym jest analizowany. Dlatego ważne jest, aby zagłębić się w jego naturę, charakterystyczne cechy i wpływ, jaki ma na życie codzienne. Podobnie zostaną omówione różne perspektywy i podejścia, które pozwolą nam mieć wszechstronną wizję José Alves Correia da Silva, aby zrozumieć jego znaczenie i znaczenie dzisiaj.
Biskup | |
![]() | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1872 |
Data śmierci |
4 grudnia 1957 |
Biskup Leiria | |
Okres sprawowania |
1920–1957 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
5 sierpnia 1894 |
Nominacja biskupia |
15 maja 1920 |
Sakra biskupia |
25 lipca 1920 |
Data konsekracji |
25 lipca 1920 | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||
| |||||||||||
|
José Alves Correia da Silva (ur. 15 stycznia 1872 w São Pedro Fins, zm. 4 grudnia 1957) – portugalski duchowny rzymskokatolicki, biskup Leiria.
5 sierpnia 1894 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem diecezji Porto. Był profesorem seminarium diecezjalnego w Porto. Udzielał się w ruchach katolickich w Porto i współpracował z pismami katolickimi. Organizował kongresy katolickie[1].
15 maja 1920 papież Benedykt XV mianował go biskupem odrodzonej diecezji Leiria. 25 lipca 1920 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa Porto António Barbosy Leão. Współkonsekratorami byli biskup Coimbry Manuel Luís Coelho da Silva oraz biskup pomocniczy Coimbry António Antunes. Ingres odbył 5 sierpnia 1920.
Za czasów jego pontyfikatu przypadło badanie prawdziwości objawień fatimskich, które miały miejsce na terenie jego diecezji w 1917 i ich uznanie w 1930. Bp Alves Correia da Silva kontaktował się w tej sprawie z papieżem Piusem XI i był pośrednikiem pomiędzy nim a ostatnim żyjącym świadkiem objawień s. Łucją dos Santos. 13 września 1939 bp Alves Correia da Silva publicznie ogłosił nabożeństwo pierwszych sobót miesiąca, co było częścią orędzia fatimskiego[2].