Znaczenie José Agostinho de Macedo w naszym społeczeństwie jest niezaprzeczalne. Od lat José Agostinho de Macedo jest tematem zainteresowania i ciągłej debaty w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, naukę, kulturę czy historię, José Agostinho de Macedo wywarł znaczący wpływ na rozwój ludzkości. Z biegiem czasu José Agostinho de Macedo stał się przedmiotem analiz i badań, generując niezliczoną ilość teorii, stanowisk i opinii na ten temat. W tym artykule zbadamy rolę, jaką José Agostinho de Macedo odegrał na przestrzeni lat i jak wpłynął na różne aspekty naszego życia.
José Agostinho de Macedo (ur. 1761, zm. 1831) – portugalski poeta i prozaik.
José Agostinho de Macedo urodził się w Beja 11 września 1761 roku[1] w rodzinie plebejuszy[2]. W 1778 wstąpił do zakony augustianów. Jego trudny charakter sprawił, że ciągle popadał w konflikty z przełożonymi i współbraćmi i z tego powodu był przenoszony od klasztoru do klasztoru[2]. Sporo czasu spędzał w więzieniu[2]. W 1792 roku papież rozpatrzył jego sprawę i zwolnił go ze ślubów zakonnych, pozostawiając go wszakże w stanie duchownym jako świeckiego księdza[2]. Zajął się pracą kaznodziejską i dziennikarstwem. W 1802 roku został królewskim kapelanem[2]. Równolegle uprawiał twórczość literacką. Dał się poznać jako zagorzały konserwatysta i monarchista, zdecydowany przeciwnik rewolucji francuskiej, Woltera i Napoleona Bonapartego[1]. Polemizował zwłaszcza z Manuelem Marią Barbosą du Bocage i Almeidą Garrettem[1]. José Agostinho de Macedo zmarł 2 października 1831 roku w Lizbonie[1].
Ambicją José Agostinho de Macedo było dorównanie, a może nawet prześcignięcie Luísa de Camõesa. Napisał epos O Oriente, opowiadający o tym samym, co Luzjady Camõesa, czyli o wyprawie Vasca da Gamy do Indii[2]. Utwór, podobnie jak jego pierwowzór został skomponowany oktawą (oitava rima), czyli strofą ośmiowersową rymowaną abababcc[3]. Napisał też poemat satyryczny białym wierszem, zatytułowany Os Burros, czyli Osły (1812-1814), w którym wyszydzał wiele znanych osób, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, żyjących i nieżyjących[4].