W tym artykule szczegółowo zbadamy Jolanta Piotrowska, temat, który wzbudził rosnące zainteresowanie współczesnego społeczeństwa. Przez lata Jolanta Piotrowska był przedmiotem debaty, badań i refleksji, biorąc pod uwagę jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach życia codziennego. Od swoich początków do dzisiejszego wpływu Jolanta Piotrowska odegrał kluczową rolę w sposobie, w jaki ludzie postrzegają otaczający ich świat, a także w podejmowaniu decyzji, które wpływają zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo. Poprzez szczegółową i bezstronną analizę artykuł ten ma na celu rzucić światło na Jolanta Piotrowska i jego konsekwencje dla dzisiejszego społeczeństwa, oferując globalną wizję obejmującą różne perspektywy i podejścia.
![]() Jolanta Piotrowska (2023) | |
Data i miejsce urodzenia |
17 maja 1961 |
---|---|
Burmistrz Giżycka | |
Okres |
od 2002 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Marian Lemecha |
Następca |
Wojciech Iwaszkiewicz |
Jolanta Piotrowska z domu Mikołajczyk[1] (ur. 17 maja 1961 w Wydminach[1]) – polska dziennikarka i działaczka samorządowa, od 2002 do 2014 burmistrz Giżycka, senator XI kadencji.
Córka Wiesława i Janiny[1]. Studiowała ekonomię na Uniwersytecie Gdańskim i dziennikarstwo w Warszawie[2]. Była założycielką „Gazety Giżyckiej”, pełniła w niej funkcję redaktora naczelnego. Zorganizowała coroczną imprezę dla kobiet świata polityki i mediów „Eurosabat”[3].
W 2001 wstąpiła do Platformy Obywatelskiej – pełniła funkcję przewodniczącej PO w powiecie giżyckim[4]. Z rekomendacji tej partii bezskutecznie kandydowała do Sejmu w 2001, 2007, 2011 i 2015 oraz do Senatu w 2019[5].
W drugiej turze wyborów w 2002 została wybrana na urząd burmistrza Giżycka z ramienia komitetu Razem[6]. W 2006 i 2010 uzyskiwała reelekcję, startując z ramienia komitetu Razem Giżycko[7][8]. W 2010 uzyskała mandat radnej sejmiku warmińsko-mazurskiego, którego nie objęła w związku z niepołączalnością z funkcją burmistrza. W 2014 nie została wybrana na kolejną kadencję (przegrała wybory w II turze). Nie została także wybrana do sejmiku. Mandat radnej województwa zdobyła natomiast w wyniku kolejnych wyborów w 2018[9].
W 2015 została prezesem Fundacji Ochrony Wielkich Jezior Mazurskich[10], funkcję tę pełniła przez trzy lata. W grudniu 2018 została powołana na członka zarządu województwa[11]. W wyborach w 2023 ponownie była kandydatką na senatora. Startowała z ramienia Koalicji Obywatelskiej w okręgu nr 87. Została wybrana do wyższej izby polskiego parlamentu, otrzymując 78 072 głosy[12].
Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
2001 | Platforma Obywatelska | Sejm IV kadencji | nr 35 | 3100 (1,35%)![]() | |
2007 | Sejm VI kadencji | 5519 (1,84%)![]() | |||
2011 | Sejm VII kadencji | 5669 (2,18%)![]() | |||
2015 | Sejm VIII kadencji | 3515 (1,32%)![]() | |||
2019 | Koalicja Obywatelska | Senat X kadencji | nr 87 | 59 595 (39,21%)![]() | |
2023 | Senat XI kadencji | 78 072 (43,25%)![]() |