Dziś John Fuller pozostaje tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii, wpływ na kulturę czy znaczenie dzisiaj, John Fuller nadal jest przedmiotem analiz, debat i refleksji. Przez lata John Fuller był szeroko badany i pisany na jego temat, oferując różne perspektywy i podejścia umożliwiające lepsze zrozumienie jego znaczenia i zakresu. W tym artykule zbadamy niektóre z najważniejszych aspektów John Fuller i zastanowimy się nad jego znaczeniem w naszym codziennym życiu.
Data i miejsce urodzenia |
21 października 1864 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 września 1915 |
Gubernator Wiktorii | |
Okres |
od 1911 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
John Michael Fleetwood Fuller (ur. 21 października 1864 w Corsham, zm. 4 września 1915 w Atworth) – brytyjski polityk, członek Partii Liberalnej, w latach 1900-1911 członek Izby Gmin, od 1911 do 1913 gubernator Wiktorii.
Był synem George'a Fullera, posiadacza ziemskiego z hrabstwa Wiltshire, który przez dziesięć lat (1885-1895) zasiadał w Izbie Gmin. Ukończył studia historyczne w Christ Church w Oksfordzie, po czym wyruszył w kilkuletnią podróż po świecie, w czasie której m.in. przebywał w Indiach, gdzie był adiutantem wicekróla. Pod koniec XIX wieku trzykrotnie bez powodzenia kandydował do Izby Gmin, ostatecznie w 1900 udało mu się wywalczyć mandat parlamentarny w okręgu wyborczym Westbury. W latach 1906–1907 był jednym z tzw. młodszych lordów skarbu, zaś od 1907 do 1911 zajmował stanowisko wiceszambelana Dworu Królewskiego.
W 1911 otrzymał w dużej mierze ceremonialny urząd gubernatora australijskiego stanu Wiktoria. Zrezygnował z niego już po dwóch latach, zamiast zwyczajowych czterech lub pięciu, ze względu na sytuację rodzinną. Fuller był ojcem szóstki dorastających dzieci, które chciał kształcić w Wielkiej Brytanii. Oczekiwał od Ministerstwa ds. Kolonii długich urlopów na załatwianie spraw rodzinnych w Anglii, na co ministerstwo zgadzało się z najwyższą niechęcią. Dodatkowo systematycznie pogarszał się też stan jego zdrowia. Zmarł w swoim domu w hrabstwie Wiltshire w wieku zaledwie 50 lat.
W 1910 został kreowany baronetem, zaś w 1911 otrzymał Order św. Michała i św. Jerzego klasy Rycerz Komandor.