Johan Nordahl Brun

W dzisiejszym świecie Johan Nordahl Brun stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Wraz z postępem technologii i globalizacją Johan Nordahl Brun staje się coraz ważniejszy w naszym codziennym życiu. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę i politykę, Johan Nordahl Brun stał się powracającym tematem dyskusji w różnych obszarach. W tym artykule zbadamy różne wymiary i znaczenia Johan Nordahl Brun, a także jego wpływ na nasze codzienne życie i jego znaczenie w dzisiejszym świecie.

Johan Nordahl Brun
Ilustracja
Johan Nordahl Brun na litografii z 1853
Data urodzenia

1745

Data śmierci

1816

Zawód, zajęcie

duchowny, pisarz, poeta, dramaturg, mówca

Johan Nordahl Brun (ur. 1745, zm. 1816) – norweski duchowny, pisarz, poeta, dramaturg i mówca. Absolwent Uniwersytetu Kopenhaskiego. Biskup Bergen od 1804.

Życiorys

Był pierwszoplanową postacią w kopenhaskim Towarzystwie Norweskim. Był tam znany z predyspozycji wodzowskich i chęci władzy, co wywoływało rozdrażnienie także wśród Duńczyków. Jego utwory nie były dobrze przyjmowane w duńskim świecie artystycznym i politycznym. Pieśń Za zdrowie Norwegii, ojczyzny olbrzymów (norw. For Norge, Kiempers Fødeland, 1772) została zakazana przez cenzurę duńską. Przysporzyło jej to popularności – utwór przez około pięćdziesiąt lat pełnił rolę hymnu narodowego (nazywano go norweską Marsylianką). Charakter narodowy miał również dramat Einer Tambeskielver z 1772, sięgający do zdarzeń z wczesnej historii Norwegii[1].

Po powrocie do Norwegii został duchownym, osiągając godność biskupa. Tworzył wówczas przede wszystkim liryki patriotyczne, religijne oraz refleksyjne. Pod względem artystycznym znacznie przewyższały one twórczość współczesnych mu autorów. Napisał też komedie ideowo przeciwne założeniom rewolucji francuskiej. W 1814 wziął udział w wydarzeniach mających na celu uzyskanie przez Norwegię niepodległości[1].

Twórczość

Dramaty

  • Einer Tambeskielver, 1772
  • Zarin, 1772
  • Toldbetienten, 1783
  • Væveriet, 1783
  • Republiki paa Oen, 1793
  • Officieren, 1802

Poezja

  • Evangeliske Sange, 1786
  • Mindre Digte, 1791
  • Jonathan. Et Digt i ti Sange, 1796

Literatury faktu

  • Hellige taler i Anledning af Ungdommens Confirmation, 1782
  • Fornuftig kierlighed til fædrelandet, 1788
  • Tanker om Norges Odels-Ret, 1788
  • Hellige taler, 2 bd., 1797-1798
  • Anhang til hellige taler, 1805
  • Tolv hellige Taler, 1806

Przypisy

  1. ↑ a b Władysław Floryan, Dzieje literatur europejskich, Wyd. 1, t. 2, Warszawa: Państ. Wydawn. Nauk, 1977–1991, s. 82, ISBN 83-01-00180-1, OCLC 4438384 .

Bibliografia

  • Szelągowska Krystyna: My Norwegowie. Tożsamość narodowa norweskich elit w czasach nowożytnych. Kraków 2011, s. 242-243.

Linki zewnętrzne