Obecnie Johan Ludvig Runeberg to temat, który jest na ustach wszystkich i który zyskał ogromne znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od swoich początków do chwili obecnej Johan Ludvig Runeberg był przedmiotem zainteresowania i debaty, generując wiele opinii i stanowisk w tej sprawie. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystkie aspekty związane z Johan Ludvig Runeberg, analizując jego implikacje, reperkusje i możliwe rozwiązania. Z krytycznej i obiektywnej perspektywy podejdziemy do tego tematu z różnych punktów widzenia, aby rzucić światło na jego znaczenie i wpływ na nasze codzienne życie. Idąc dalej, zagłębimy się w fascynujący świat Johan Ludvig Runeberg, odkrywając jego wpływ na różnych polach i rolę w kształtowaniu otaczającej nas rzeczywistości.
![]() Johan Ludvig Runeberg | |
Data i miejsce urodzenia |
5 lutego 1804 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
6 maja 1877 |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
![]() | |
Strona internetowa |
Johan Ludvig Runeberg (ur. 5 lutego 1804 w Jakobstad, zm. 6 maja 1877 w Porvoo) – fiński poeta romantyczny pochodzący z mniejszości szwedzkojęzycznej[1], autor nieoficjalnego hymnu narodowego Finlandii Maamme.
Kształcił się na uniwersytetach w Vaasa i Oulu w zakresie filologii klasycznej. Pracował tam później jako wykładowca łaciny i literatury łacińskiej.
W swej twórczości skupiał się na życiu wiejskim, był piewcą fińskiego krajobrazu i kultury swojego narodu. Jego najbardziej znany utwór z tego nurtu to Bonden Paavo – o głodującym rolniku z fińskiej prowincji, który miesza mąkę z korą do wypieku chleba, aby mieć środki na pomoc sąsiadom. Jego najważniejszy utwór to Fänrik Ståls sägner (szw.), czyli Vänrikki Stoolin tarinat (fiń.) (Opowieści chorążego Stoola) (1848–1860) – dzieło uważane za największy poemat epicki literatury fińskiej po Kalevali. Jego twórczość została przełożona na język fiński.
Jego imieniem nazwano nordycką bibliotekę cyfrową – Projekt Runeberg.
Do najważniejszych dzieł Runeberga należą
Mały słownik pisarzy świata, Wiedza Powszechna, Warszawa 1968