Joannicjusz (Kobziew)
Obecnie Joannicjusz (Kobziew) stał się tematem dużego zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Zarówno w społeczeństwie, jak i na polu akademickim Joannicjusz (Kobziew) wywołał szereg mieszanych emocji i opinii, które wywołały niekończące się dyskusje i refleksje. Dlatego istotne jest poświęcenie czasu i przestrzeni na zbadanie i dogłębną analizę wpływu i konsekwencji, jakie Joannicjusz (Kobziew) ma na nasze życie. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty związane z Joannicjusz (Kobziew), badając jego pochodzenie, ewolucję, konsekwencje i możliwe rozwiązania. Podobnie zajmiemy się różnymi perspektywami i stanowiskami dotyczącymi Joannicjusz (Kobziew), aby poszerzyć nasze zrozumienie tego złożonego i znaczącego tematu.
| Iwan Kobziew Іван Кобзєв | |
| Metropolita ługański i alczewski | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 lutego 1938 |
| Data śmierci |
17 października 2020 |
| Metropolita ługański i alczewski | |
| Okres sprawowania |
2007–2012 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
16 listopada 1964 |
| Diakonat |
24 listopada 1964 |
| Prezbiterat |
7 kwietnia 1969 |
| Chirotonia biskupia |
13 grudnia 1988 |
| |
| Data konsekracji |
13 grudnia 1988 | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Joannicjusz, imię świeckie Iwan Kobziew (ur. 7 lutego 1938 w Nowosiołowce, zm. 17 października 2020[1]) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie chłopskiej. Był z pochodzenia Rosjaninem. Ukończył siedem klas szkoły podstawowej, po czym został robotnikiem budowlanym. W latach 1958–1960 uczył się w seminarium duchownym w Kijowie, zaś po jego zamknięciu przez władze radzieckie – przez dalsze dwa lata w analogicznej placówce w Odessie. W 1966 ukończył Moskiewską Akademię Duchowną z tytułem kandydata teologii, uzyskanym za pracę poświęconą św. Ignacemu (Brianczaninowowi). Jeszcze jako student, 16 listopada 1964, złożył wieczyste śluby zakonne w ławrze Troicko-Siergijewskiej, przyjmując imię Joannicjusz, zaś 24 listopada został hierodiakonem. 7 kwietnia 1969 wyświęcony na hieromnicha, zaś w 1971 podniesiony do godności igumena. W tym samym roku został zatrudniony jako wykładowca seminarium duchownego w Odessie. Od 1983 archimandryta. W 1986 został proboszczem parafii przy soborze Opieki Matki Bożej w Izmaile oraz dziekanem dekanatu izmailskiego.
13 grudnia 1988 miała miejsce jego chirotonia na biskupa słowiańskiego, wikariusza eparchii odeskiej i chersońskiej. 19 lutego 1990 przeniesiony na katedrę doniecką i ługańską, zaś po jej reorganizacji w roku następnym – ługańską i starobielską. W 1993 podniesiony do godności arcybiskupiej, zaś w 2001 został metropolitą.
Brał udział w spotkaniu biskupów Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w kwietniu 1992 w Żytomierzu, którego uczestnicy zaapelowali o zwołanie soboru swojego Kościoła, zaś jego zwierzchnika metropolitę Filareta (Denysenkę) oskarżyli o krzywoprzysięstwo. W efekcie spotkania oraz soboru, jaki miał miejsce w tym samym roku, metropolita Filaret został uznany za winnego rozbijania Kościoła i pozbawiony urzędu[2]. W czasie pomarańczowej rewolucji razem z grupą innych prorosyjsko nastawionych hierarchów Kościoła (metropolici odeski Agatangel i doniecki Hilarion) popierał Wiktora Janukowycza, określając go jako prawowitego prezydenta[3].
31 marca 2007, w związku z podziałem eparchii ługańskiej, jego tytuł uległ zmianie na metropolita ługański i alczewski.
Z powodu choroby, uniemożliwiającej mu faktyczne kierowanie eparchią[4] odszedł w stan spoczynku na mocy decyzji Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego w dniu 21 lipca 2012[5]. Jako jego stałe miejsce pobytu wyznaczony został Ługańsk; metropolita został mianowany proboszczem parafii przy soborze św. Mikołaja i Przemienienia Pańskiego w tymże mieście[6].
W 2014 r. wziął udział w inauguracji prezydentury Igora Płotnickiego, przywódcy nieuznawanej międzynarodowo Ługańskiej Republiki Ludowej[7]. W 2017 r. został wpisany do bazy Myrotworeć za wspieranie prorosyjskich separatystów[8].
Zmarł w 2020 r.[1]
Przypisy
- ↑ a b Преставился ко Господу митрополит Иоанникий (Кобзев). patriarchia.ru, 17 października 2020. . (ros.).
- ↑ Початок церковної свободи (15-річчя Житомирського передсоборного зібрання).
- ↑ ЦЕРКВА І ВИБОРИ: УРОКИ 2004 РОКУ.
- ↑ Что на самом деле происходит с восточными епархиями Украинской Православной Церкви (Московского Патриархата)?
- ↑ В Киеве состоялось очередное заседание Священного Синода Украинской Православной Церкви.
- ↑ Żurnały zasidannja Swiaszczennoho Sinodu Ukrajinśkoji Prawosławnoji Cerkwy.
- ↑ Митрополит УПЦ принял участие в инаугурации главы «Луганской народной республики» , www.religion.in.ua .
- ↑ Кобзев Иван Яковлевич , Myrotvorets.center (ros.).
Bibliografia
- Biografia na stronie Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego
- Высокопреосвященнейший Иоанникий, митрополит Луганский и Старобельский. «Андреевский вестник». ros.