Jim Gottfridsson

W dzisiejszym świecie Jim Gottfridsson stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu osób w każdym wieku i z różnych dziedzin. Wraz z postępem technologii i globalizacją Jim Gottfridsson nabrał niespotykanego dotąd znaczenia w dzisiejszym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy jest to nowe zjawisko, istotna postać, kluczowa koncepcja czy wydarzenie historyczne, Jim Gottfridsson przykuł uwagę i ciekawość milionów osób na całym świecie. W tym artykule dokładnie przeanalizujemy wszystkie aspekty związane z Jim Gottfridsson, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.

Jim Gottfridsson
Ilustracja
Jim Gottfridsson 2024
Data i miejsce urodzenia

2 września 1992
Ystad

Wzrost

190 cm[1]

Pozycja

środkowy rozgrywający

Informacje klubowe
Klub

SG Flensburg-Handewitt

Numer w klubie

24

Kariera juniorska
Lata Klub
1996–2010 IFK Ystad
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2010–2011 IFK Ystad
2011–2013 Ystads IF
2013– SG Flensburg-Handewitt
Kariera reprezentacyjna[a]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012–  Szwecja 66 (236)
  1. ↑ Aktualne na: 1 stycznia 2019.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Świata
srebro Egipt 2021 piłka ręczna
Mistrzostwa Europy
złoto Słowacja/Węgry 2022 piłka ręczna
srebro Chorwacja 2018 piłka ręczna
Multimedia w Wikimedia Commons
Autograf Jima Gottfridssona (2013)

Jim Gottfridsson (ur. 2 września 1992 w Ystad[2]) – szwedzki piłkarz ręczny, środkowy rozgrywający, od 2013 zawodnik SG Flensburg-Handewitt.

Reprezentant Szwecji, srebrny medalista mistrzostw Europy w Chorwacji (2018) i najlepszy zawodnik tego turnieju.

Kariera sportowa

Wychowanek IFK Ystad, w którym trenował od 1996. W latach 2011–2013 był zawodnikiem Ystads IF. W 2013 przeszedł do SG Flensburg-Handewitt[1]. W sezonie 2013/2014, w którym rozegrał 16 meczów i rzucił 41 bramek, wygrał ze swoją drużyną Ligę Mistrzów[2]. W sezonie 2014/2015 zdobył Puchar Niemiec – w rozegranym 10 maja 2015 spotkaniu finałowym z Magdeburgiem rzucił dwa gole. W sezonie 2017/2018, w którym rozegrał w Bundeslidze 22 mecze i zdobył 35 bramek, wywalczył mistrzostwo Niemiec.

W 2010 uczestniczył w mistrzostwach Europy U-18 w Czarnogórze, w których rzucił 43 gole w siedmiu spotkaniach[3]. W 2011 wywalczył brązowy medal mistrzostw świata U-19 w Argentynie, podczas których zdobył 58 bramek, zostając królem strzelców i otrzymując tytuł najlepszego zawodnika turnieju[4][5]. W 2012 wziął udział w mistrzostwach Europy U-20 w Turcji, w których rozegrał siedem meczów i rzucił 13 goli[6].

W reprezentacji Szwecji zadebiutował w 2012. W 2016 uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro. W 2017 wystąpił w mistrzostwach świata we Francji, w których rzucił 35 bramek i miał 25 asyst[7]. W 2018 wywalczył srebrny medal mistrzostw Europy w Chorwacji, podczas których zdobył 29 goli i zanotował 25 asyst, a ponadto został wybrany najlepszym zawodnikiem turnieju[8][9].

Sukcesy

SG Flensburg-Handewitt
Reprezentacja Szwecji
Indywidualne
  • Najlepszy zawodnik mistrzostw Europy w Chorwacji w 2018[9]
  • Najlepszy zawodnik mistrzostw świata U-19 w Argentynie w 2011[5]
  • Król strzelców mistrzostw świata U-19 w Argentynie w 2011 (58 bramek)[4]

Przypisy

  1. ↑ a b c Jim Gottfridsson. sg-flensburg-handewitt.de. . . (niem.).
  2. ↑ a b Jim Gottfridsson. eurohandball.com. . . (ang.).
  3. ↑ Raport z mistrzostw Europy U-18 w Czarnogórze 2010. eurohandball.com. . (ang.).
  4. ↑ a b Raport z mistrzostw świata U-19 w Argentynie 2011. ihf.info. . (ang.).
  5. ↑ a b Final: Danish dynamite lit in second halftime. ihf.info, 21 sierpnia 2011. . (ang.).
  6. ↑ Raport z mistrzostw Europy U-20 w Turcji 2012. eurohandball.com. . (ang.).
  7. ↑ Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. . (ang.).
  8. ↑ Raport z mistrzostw Europy w Chorwacji 2018. sportresult.com. . (ang.).
  9. ↑ a b Adrian Costeiu: EHF EURO 2018 All-star team namedinitial. cro2018.ehf-euro.com, 28 stycznia 2018. . (ang.).
SG Flensburg-Handewitt – kadra w sezonie 2018/2019