Jewgienij Szwarc

W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu Jewgienij Szwarc, postaci, która pozostawiła niezatarty ślad w historii. Od skromnych początków po drogę do sławy Jewgienij Szwarc przyciągał uwagę tysięcy ludzi na całym świecie. Dzięki ekskluzywnym wywiadom i materiałom archiwalnym przyjrzymy się bliżej najważniejszym momentom z życia Jewgienij Szwarc, jego wpływowi na społeczeństwo i jego trwałemu dziedzictwu. Dołącz do nas w tej podróży w czasie, podczas której odkrywamy tajemnice i osiągnięcia Jewgienij Szwarc, postaci, która będzie nadal inspirować i intrygować przyszłe pokolenia.

Jewgienij Szwarc
Евге́ний Льво́вич Шварц
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 października?/21 października 1896
Kazań

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 1958
Leningrad

Przyczyna śmierci

Cmentarz Bogosłowski

Zawód, zajęcie

pisarz

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „Za obronę Leningradu” Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Jewgienij Lwowicz Szwarc (ros. Евге́ний Льво́вич Шварц; ur. 9 października?/21 października 1896 w Kazaniu, zm. 15 stycznia 1958 w Leningradzie) – rosyjski dramatopisarz, autor baśni teatralnych i scenariuszy filmowych[1].

Życiorys

Urodził się w rodzinie lekarza i słuchaczki kursów położniczych. Ojciec był ochrzczonym Żydem, matka Rosjanką. W wieku 7 lat został ochrzczony w kościele prawosławnym.

W latach 1913–1916 studiował prawo na Uniwersytecie Moskiewskim[2].

W 1916 roku został wcielony do armii rosyjskiej i skierowany na front zachodni. Po rewolucji bolszewickiej opowiedział się za Białymi. Podczas szturmu na Krasnodar doznał szeregu poważnych obrażeń i ran. W okresie 1919–1921 zajmował się konferansjerską i aktorstwem w Rostowie nad Donem i w Piotrogrodzie. W 1922 roku był sekretarzem Kornieja Czukowskiego[2]. W latach 1923–1924 był dziennikarzem w Zagłębiu Donieckim. Od 1925 do 1931 roku współpracował z Samuiłem Marszakiem w leningradzkim oddziale Państwowego Wydawnictwa Literatury dla Dzieci. Utrzymywał związki z grupą literacką „Bracia Serafiońscy” oraz z oberiutami.

Od 1928 roku napisał około 30 baśni teatralnych z podtekstami politycznymi, w których dobro wprawdzie zwycięża, lecz droga do tego zwycięstwa nie jest łatwa. Sporo publikował w czasopismach dla dzieci „Jeż” (Ёж) i „Czyżyk” (Чиж), których był stałym współpracownikiem od 1925 roku.

W 1934 roku dla leningradzkiego Music-hallu napisał sztukę „Nagi król”. W 1940 roku jego baśń dla dorosłych „Człowiek i jego cień” została zdjęta z afisza od razu po premierze. W 1944 roku napisał swoją najbardziej znaną sztukę Smok, opowiadającą o „zrobaczywieniu dusz ludzkich” w systemie totalitarnym. Po premierze (sztukę reżyserował Nikołaj Akimow) uznano, że to „baśń szkodliwa”[3]. Aż do 1962 roku była zakazana.

W 1962 roku teatr Sowriemiennik wystawił sztukę Nagi król w reżyserii mało znanej jeszcze Margarity Mikaelan, ale ze znakomitą wówczas obsadą aktorską: Jewgienij Jewstigniejew (Król), Igor Kwasza (Pierwszy Minister), Nina Doroszyna (Księżniczka) i Ludmiła Gurczenko (Guwernantka), dzięki czemu w dużej mierze spektakl stał się synonimem odwilży lat sześćdziesiątych XX wieku w ZSRR[4].

Wiele jego utworów przetłumaczonych zostało na obce języki i do dzisiaj utrzymują się w repertuarze teatralnym.

Pochowany na Cmentarzu Bogosłowskim w Petersburgu[5].

Realizacje sceniczne

W Polsce

Realizacje sceniczne w Polsce[6]:

W pozostałych krajach

  • Człowiek i cień – w 1974 roku operę na motywach tej sztuki skomponował Fritz Geißler
  • Smok stał się podstawą opery Lanzelot Paula Dessaua (1969)

Wybrane scenariusze filmowe

Źródło:[19]

Przypisy

  1. ↑ Szwarc Jewgienij L., Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  2. ↑ a b G. Przebinda, J. Smaga, Kto jest kim w Rosji po 1917 roku : leksykon, Kraków, 2000, s. 286.
  3. ↑ G. Przebinda, J. Smaga, Kto jest kim w Rosji po 1917 roku : leksykon, Kraków, 2000, s. 287.
  4. ↑ Голый король. Санкт-Петербургский театр имени Андрея Миронова. .
  5. ↑ Могилы знаменитостей. Шварц Евгений Львович (1896-1958)
  6. ↑ Eugeniusz Szwarc, Encyklopedia teatru polskiego (osoby) .
  7. ↑ Baśń o zmarnowanym czasie, Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) .
  8. ↑ Cień, Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) .
  9. ↑ Cień, Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) .
  10. ↑ Stefan Polanica, "Cień" Szwarca i Młynarskiego, Encyklopedia teatru polskiego .
  11. ↑ Czerwony Kapturek, Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) .
  12. ↑ Człowiek i cień, Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) .
  13. ↑ Klonowi bracia, Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) .
  14. ↑ Kopciuszek, Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) .
  15. ↑ Królowa Śniegu, Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) .
  16. ↑ Nagi król, Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) .
  17. ↑ Najzwyklejszy cud, Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) .
  18. ↑ Smok, Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) .
  19. ↑ Jewgienij Szwarc w bazie IMDb (ang.)

Linki zewnętrzne