W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Jeszcze dzień życia (film), ekscytującym i aktualnym temacie. Jeszcze dzień życia (film) to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym w świecie rozrywki i kultury. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na codzienne życie ludzi, Jeszcze dzień życia (film) pozostaje aktualnym tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. W tym artykule zbadamy różne aspekty Jeszcze dzień życia (film), przeanalizujemy jego znaczenie i wpływ dzisiaj oraz spróbujemy rzucić światło na temat, który dotyczy nas wszystkich.
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery |
2 listopada 2018 (Polska) |
| Kraj produkcji | |
| Czas trwania |
85 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Raúl de la Fuente |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Gorka Gómez Andreu |
| Montaż |
Raúl de la Fuente |
| Produkcja | |
| Dystrybucja |
Next Film |
| Budżet |
7.700.000 € |
| Strona internetowa | |
Jeszcze dzień życia – pełnometrażowy polsko-hiszpański, łączący techniki animacji i dokumentu, film z 2018 roku, stworzony przez Damiana Nenowa i Raúla de la Fuente, oparty na książce Ryszarda Kapuścińskiego pod tym samym tytułem, przedstawiający historię trzymiesięcznej podróży Kapuścińskiego do ogarniętej wojną i chaosem Angoli. Film nakręcony jest w technice motion capture, polegającej na „przechwytywaniu” trójwymiarowych ruchów aktorów i zapisywaniu w komputerze[1][2]. Podczas 31. ceremonii wręczenia Europejskich Nagród Filmowych Jeszcze dzień życia zdobył nagrodę w kategorii: Najlepszy film animowany[3].
Akcja filmu opowiada historię podróży Kapuścińskiego do Luandy, stolicy Angoli, w 1975. Po zakończonym obaleniem dyktatury Marcela Caetana wojskowym zamachu stanu w Portugalii w 1974, zwanym „rewolucją goździków”, Portugalczycy pospiesznie ewakuują się z bogatych dzielnic Luandy. Miasto pustoszeje. Rośnie niepewność nadchodzącej przyszłości. W okresie poprzedzającym ogłoszenie niepodległości poszczególne frakcje walczyły o przyszłą władzę. Kapuściński rusza na linię frontu, by relacjonować przebieg konfliktu. Pracuje pod presją, zmaga się ze strachem i samotnością. Poznaje odcienie ryzyka i wie, że nawet wypowiedzenie niewłaściwego powitania w punkcie kontrolnym może spowodować jego śmierć[4].
Każde uniknięcie niechybnej, jak się zdawało, śmierci, wyzwala krótkotrwałe uczucie ulgi, że będzie „jeszcze jeden dzień życia”. Konflikt przybiera twarze napotykanych ludzi – bojownika Carlotty, komisarza Farusco i wielu innych osób. Kapuściński nie chce jednak pozostawać bierny. Współczucie i szacunek do napotykanych ludzi popycha go do aktywności, do przyjęcia roli reportera wojennego. Odradza się jako pisarz[4].
Animacje i sceny akcji są przeplecione z sekwencjami dokumentalnymi, co nadaje filmowi wiarygodności[4].
W filmie wystąpili[5]:
Dodatkowo w filmie pojawili się i wypowiedzieli się we własnej osobie: