Dzisiaj zagłębimy się w fascynujący świat Jerzy Poczobut. Od niepamiętnych czasów Jerzy Poczobut był źródłem intryg, emocji i debat. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii czy wpływ na współczesny świat, Jerzy Poczobut zawsze zajmował ważne miejsce w umysłach i sercach ludzi. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie i znaczenie Jerzy Poczobut, przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty życia codziennego i zagłębimy się w powody, dla których Jerzy Poczobut nadal budzi zainteresowanie i pasję. Przygotuj się więc na zanurzenie się w urzekającą podróż przez historię, kulturę i znaczenie Jerzy Poczobut w dzisiejszym świecie.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
27 kwietnia 1951 |
profesor nauk prawnych | |
Specjalność: prawo cywilne, prawo handlowe, prawo międzynarodowe prywatne | |
Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski |
Doktorat |
1980 – prawo |
Habilitacja |
1995 – prawo |
Profesura |
2006 |
profesor zwyczajny UW, dyrektor Instytutu Prawa Międzynarodowego UW | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Jerzy Poczobut (ur. 27 kwietnia 1951 w Sochaczewie[1]) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, radca prawny, nauczyciel akademicki, profesor zwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, specjalista w zakresie prawa cywilnego, prawa handlowego i prawa międzynarodowego prywatnego.
Jest synem Władysława i Zofii z domu Klat Poczobutów. W latach 1969–1973 odbył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 1976 został nauczycielem akademickim na tym wydziale. W 1980 na podstawie rozprawy pt. Umowy kooperacji z firmami kapitalistycznymi (wybrane zagadnienia prawne) otrzymał stopień naukowy doktora nauk prawnych i został powołany na stanowisko adiunkta. W 1995 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Umowa leasingu w prawie krajowym i międzynarodowym uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych, po czym w 1996 został profesorem nadzwyczajnym UW. W 2006 prezydent RP nadał mu tytuł naukowy profesora nauk prawnych, a na Uniwersytecie Warszawskim objął stanowisko profesora zwyczajnego[1][2][3].
W latach 1987–1999 i 2008–2012 był wicedyrektorem Instytutu Prawa Międzynarodowego WPiA UW, a w latach 1999–2002 i ponownie od 2012 jego dyrektorem. Od 1993 jest kierownikiem Zakładu Międzynarodowego Prawa Prywatnego i Handlowego WPiA UW. Od 2004 zasiada w Radzie Naukowej Instytutu Prawa Cywilnego WPiA UW[2].
Odbył aplikację sędziowską w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie i zdał egzamin sędziowski (1975–1977). W latach 1980–1986 był doradcą, a później radcą prawnym w Polskiej Izbie Handlu Zagranicznego. Od 1986 wykonuje zawód radcy prawnego kancelariach prawniczych i jest arbitrem w arbitrażu krajowym i międzynarodowym[2].
Odbył kurs prawa amerykańskiego w Lejdzie (1982), stypendia w: Max-Planck Institut für Ausländisches und internationales Privatrecht w Hamburgu (1984–1986), Institute suisse de droit comparé w Lozannie (1992, 1995), Wolnym Uniwersytecie w Berlinie (1997)[2].
W 1976 zawarł związek małżeński z Anną Guranowską. Jest ojcem Ireny i Krzysztofa[1].