W dzisiejszym świecie Jeannie Longo stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Jeannie Longo przykuł uwagę naukowców, ekspertów, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa, wywołując intensywną debatę i niekończące się dyskusje na temat jego implikacji, zastosowań i konsekwencji. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na technologię, gospodarkę, kulturę czy politykę, Jeannie Longo w dalszym ciągu jest przedmiotem badań i analiz, budząc rosnące zainteresowanie i przyciągając uwagę różnych aktorów i sektorów. W tym artykule zbadamy różne aspekty Jeannie Longo, związane z nim wyzwania, możliwości i możliwe konsekwencje, aby rzucić światło na jego znaczenie i przyczynić się do zrozumienia jego dzisiejszego zakresu i znaczenia.
![]() Podczas jazdy na czas, 2001 | |
Data i miejsce urodzenia |
31 października 1958 |
---|---|
Wzrost |
164 cm |
Dorobek medalowy | |
Jeannie Longo-Ciprelli (ur. 31 października 1958 w Saint-Gervais-les-Bains, Górna Sabaudia) – najbardziej utytułowana kolarka szosowa na świecie. Uprawia również narciarstwo i odnosi w tej dziedzinie wiele sukcesów. Wiele tytułów mistrzowskich w kolarstwie odniosła nie tylko na szosie, ale również w kolarstwie torowym. Ze swoimi 13 tytułami mistrzyni świata jest bardziej utytułowana niż jakikolwiek mężczyzna uprawiający kolarstwo. Wygrywała ponad 950 razy w kobiecym peletonie.
Longo zaczęła swoją karierę jako narciarka alpejska. Po tym, jak wygrała mistrzostwa uczniowskie Francji (1975) i trzykrotnie studenckie mistrzostwa Francji zmieniła (po namowach trenera) dyscyplinę na kolarstwo.
Studiowała Informatykę i Matematykę w "Institut d'études commerciales de Grenoble", ma dyplom z ekonomii sportu. Od 1987 roku jest wykładowcą. Jej mężem jest jej trener Patrice Ciprelli.
Wielokrotnie poprawiała kolarski rekord świata w jeździe godzinnej. Jej rekord wg starych zasad UCI z dnia 26 października 1996 (48,159 km w mieście Meksyk) jest dotąd niepobity. Po zmianach w regulaminie UCI, jej rekord z 7 grudnia 2000 (45,094 km), został jednak pobity 1 października 2003 przez Leontien van Moorsel (46,065 km).
W latach 1989–1991 przerwała swoją sportową karierę.
Siedmiokrotnie uczestniczyła w igrzyskach olimpijskich. Niespełna dwóch sekund zabrakło jej do zdobycia brązowego medalu w igrzyskach olimpijskich w Pekinie. W wyścigu indywidualnym na czas zajęła 4. miejsce.
Ma w swoim dorobku ponad 115 zwycięstw w wyścigach wieloetapowych, 38 rekordów świata oraz 58 tytułów Mistrzyni Francji (ostatni, w jeździe indywidualnej na czas z 2011 roku).