Jean Cassou

W tym artykule zbadamy wpływ, jaki Jean Cassou wywarł na nasze społeczeństwo. Od momentu pojawienia się Jean Cassou wywołał duże zainteresowanie i debatę wśród ekspertów i ogółu społeczeństwa. Na przestrzeni dziejów Jean Cassou odgrywał kluczową rolę w różnych aspektach naszego życia, wpływając na wszystko, od polityki po kulturę popularną. Poprzez szczegółową analizę sprawdzimy, jak Jean Cassou ukształtował nasze postrzeganie i zachowania, a także jego znaczenie we współczesnym kontekście. Podobnie zajmiemy się przyszłymi konsekwencjami Jean Cassou i jego prawdopodobną ewolucją w nadchodzących latach.

Jean Cassou
Ilustracja
Jean Cassou (1963)
Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1897
Deusto

Data i miejsce śmierci

15 stycznia 1986
Paryż

Zawód, zajęcie

pisarz, krytyk, dyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu (1947–1965)

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons

Jean Cassou (fr: ʒɑ̃ kasu, ur. 9 lipca 1897 w Deusto, zm. 15 stycznia 1986 w Paryżu[1]) – francuski krytyk i pisarz, dyrektor Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu w latach 1947–1965.

Jego ojciec był Francuzem, matka Hiszpanką. Po przedwczesnej śmierci ojca Jean Cassou wraz z matką przeprowadzili się do Paryża[2]. W 1925 roku założył klub przyjaciół Hoffmanna, popularyzujący romantyzm niemiecki we Francji[3]. Podczas II wojny światowej należał do francuskiego ruchu oporu. 13 grudnia 1941 roku został aresztowany przez rząd Vichy, a następnie osadzony w Tuluzie[4][5]. Przyczynił się do ponownego otwarcia Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Paryżu w 1947 roku, jednocześnie obejmując w nim stanowisko dyrektora, które pełnił do 1965 roku[1][5][6].

Jest autorem powieści Paryż we krwi (1935, wydanie polskie 1948), Le bel automne (1950), cyklu sonetów Trente-trois sonnets composés au secret (1944, pod pseudonimem Jean Noir), szkicu krytycznych o poezji (Pour la poésie 1935), literaturze hiszpańskiej (Cervantes 1936) i sztuce (El Greco 1931, Chagall 1966). W 1979 roku wydał Encyklopedię symbolizmu (wydanie polskie 1992). W 1981 roku wydał tom wspomnień Une vie pour la liberté[1]. Pisał również bajki oraz tłumaczył z języka hiszpańskiego[1][7].

Był związany z francuskimi komunistami. Opowiadał się za przyznaniem niepodległości Algierii, popierał protesty studenckie z 1968 roku[2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Cassou Jean, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  2. ↑ a b Sokołowicz 2014 ↓, s. 287.
  3. ↑ Sokołowicz 2014 ↓, s. 289.
  4. ↑ Sokołowicz 2014 ↓, s. 287–288.
  5. ↑ a b Jean Cassou , arcpublications.co.uk (ang.).
  6. ↑ Alexis Buffet, Jean Cassou et le musée vivant , en-attendant-nadeau.fr, 31 sierpnia 2022 (fr.).
  7. ↑ Sokołowicz 2014 ↓, s. 292.

Bibliografia

  • Małgorzata Sokołowicz, „Trente-trois sonnets composés au secret” [Trzydzieści trzy sonety ułożone w sekrecie] Jeana Cassou, czyli gdy pozostaje tylko słowo…, Katarzyna Jachimowska, Barbara Kudra, Ewa Szkudlarek-Śmiechowicz (red.), Słowo we współczesnych dyskursach, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2014 .