Janusz Sent

W tym artykule będziemy eksplorować i analizować Janusz Sent z różnych perspektyw i podejść. Janusz Sent to temat, który na przestrzeni lat wzbudził zainteresowanie wielu osób, a w tym artykule zagłębimy się w jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od wpływu na kulturę popularną po wpływ na różne obszary życia codziennego, Janusz Sent wywołał debatę i refleksję w różnych sektorach. Mamy nadzieję, że w tym artykule zaoferujemy pełny i wzbogacający wgląd w Janusz Sent, zapewniając naszym czytelnikom głębsze i bardziej znaczące zrozumienie tego tematu.

Janusz Sent
Ilustracja
Janusz Sent (2014)
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1936
Świętochłowice

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 2018
Wołomin

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka rozrywkowa

Zawód

pianista, aranżer, kompozytor

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Grób Janusza Senta na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Janusz Sent, wł. Janusz Michał[1] Salamon[2] (ur. 4 stycznia 1936 w Świętochłowicach, zm. 10 grudnia 2018[3][4] w Wołominie[3]) – polski kompozytor, pianista i aranżer.

Życiorys

Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1953)[5] i średnią szkołę muzyczną w Warszawie w klasie fortepianu. Absolwent Wydziału Teorii i Kompozycji Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie w klasie Tadeusza Szeligowskiego. Zadebiutował w 1956 jako pianista i akompaniator w radiowej audycji Muzyka i Aktualności. Akompaniował także wykonawcom stołecznych kabaretów „U Lopka”, „U Kierdziołka” i Karuzela Warszawska oraz w Podwieczorku przy mikrofonie. Pełnił funkcję kierownika muzycznego w warszawskich teatrach „Komedia” (w latach 1955–1957) i „Buffo” (w latach 1957–1960). Występował w duecie fortepianowym z Wiktorem Osieckim oraz jako akompaniator m.in. z Igą Cembrzyńską, Stefanią Górską, Lodą Halamą, Bohdanem Łazuką, Wojciechem Młynarskim, Jerzym Połomskim, Sławą Przybylską, Ireną Santor, Ludwikiem Sempolińskim, Hanną Skarżanką, Violettą Villas i Mieczysławem Wojnickim[6].

Spoczywa na Wojskowych Powązkach (kwatera B2-tuje-5)[1].

Nagrody i wyróżnienia

Skomponowane utwory

  • Bynajmniej (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Wojciecha Młynarskiego)
  • Bywają czasem takie dni (sł. Jacek Fedorowicz, z repertuaru Bohdana Łazuki)
  • Co z tobą mała (sł. Zbigniew Stawecki, z repertuaru Ireny Santor)
  • Po tobie, możesz być tylko ty (sł. Wacław Przybylski, wyk. Krzysztof Cwynar)
  • Daj Des (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Wojciecha Młynarskiego)
  • Dlaczego ona, a nie ja (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Ireny Santor)
  • Dziewczyny bądźcie dla nas dobre na wiosnę (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Wojciecha Młynarskiego)
  • Ja z Lublina, ty z Lublina (sł. Józef Prutkowski, wykonanie Bohdan Łazuka i Piotr Szczepanik)
  • Jestem tylko babą (sł. Jadwiga Has, z repertuaru Danuty Rinn)
  • Jesteśmy na wczasach (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Wojciecha Młynarskiego; piosenka śpiewana także do melodii utworu Te quiero dijiste z musicalu Ślicznotki w kąpieli)
  • Katarynka (sł. Andrzej Bianusz, z repertuaru Ludwika Sempolińskiego)
  • Modlitwa mojej matki przed zmrokiem (sł. Czesław Miłosz, z repertuaru Sławy Przybylskiej)
  • Nie umiałem tak ładnie (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Wojciecha Młynarskiego)
  • Och, Ty w życiu (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Wojciecha Młynarskiego)
  • Piosenka moja (sł. Maria Konopnicka, z repertuaru Anny German)
  • Pół ciebie pół mnie (sł. Jacek Korczakowski, z repertuaru Danuty Stankiewicz)
  • Prowizorycznie (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Danuty Rinn, circa 1974)
  • Przedostatni walc (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Wojciecha Młynarskiego)
  • Sposób na bezsenność (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Wojciecha Młynarskiego)
  • Sposób na kobiety (z repertuaru Jacka Fedorowicza, jego słowa)
  • Sposób na panów (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Danuty Rinn)
  • Tupot białych mew (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Wojciecha Młynarskiego; piosenka śpiewana także do melodii amerykańskiej piosenki Strangers in the Night)
  • W razie czego przypomnijcie sobie Zdzisia (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Wojciecha Młynarskiego)
  • Widziałam ja orła (sł. Zbigniew Stawecki, z repertuaru Teresy Haremzy)
  • Zabawa na budach (sł. Zdzisław Gozdawa i Wacław Stępień, z repertuaru Jaremy Stępowskiego)
  • Żorżyk (sł. Wojciech Młynarski, z repertuaru Wojciecha Młynarskiego)
  • Życzenia dla pań (sł. Jacek Fedorowicz, z repertuaru Bohdana Łazuki)

Przypisy

  1. ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze , www.cmentarzekomunalne.com.pl .
  2. ↑ KPPG – Katalog Polskich Płyt Gramofonowych , www.kppg.waw.pl .
  3. ↑ a b Janusz Sent w bazie filmpolski.pl
  4. ↑ Zmarł Janusz Sent – pianista, aranżer, akompaniator Młynarskiego, Villas, Santor. onet.pl, 10 grudnia 2018. .
  5. ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1953. wne.uw.edu.pl. .
  6. ↑ Sent, Janusz. bibliotekapiosenki.pl. . (pol.).
  7. ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. www.gov.pl. .

Linki zewnętrzne