W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Jakub de Voragine. Na przestrzeni dziejów Jakub de Voragine odegrał znaczącą rolę w różnych obszarach, od nauki po kulturę popularną. Jego wpływ był tak głęboki, że nadal budzi zainteresowanie i debatę. Zbadamy jego pochodzenie, ewolucję i znaczenie we współczesnym społeczeństwie, aby rzucić światło na jego znaczenie i znaczenie. Mamy nadzieję, że dzięki szczegółowej i rygorystycznej analizie zapewnimy kompleksowy i wzbogacający wgląd w Jakub de Voragine, umożliwiając naszym czytelnikom poszerzenie wiedzy i zrozumienia tego fascynującego tematu.
arcybiskup | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1228–1230 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Czczony przez | |
Beatyfikacja |
11 maja 1816 (zatwierdzenie kultu) |
Wspomnienie |
Jakub de Voragine (wł. Jacopo da Varagine; ur. ok. 1228–1230 w Republice Genui, zm. 13 lub 14 lipca 1298 w Genui) – włoski hagiograf, kaznodzieja i pisarz religijny, arcybiskup Genui, błogosławiony Kościoła katolickiego.
Urodził się prawdopodobnie w Genui[1]. W 1244 Jakub wstąpił do zakonu dominikanów. W latach 1267–1286 był prowincjałem w Lombardii. W 1288 został wybrany arcybiskupem Genui, ale stanowisko to objął dopiero w 1292 roku. Nosił przydomek de Voragine.
Głównym dziełem Jakuba de Voragine jest Legenda aurea (Złota legenda) powstała w latach 1260-1270. Zbiór ten, na który składają się narracyjne opowieści i rozważania o świętych, był przeznaczony do czytania na szczególne dni i uroczystości roku liturgicznego.
W 1816 papież Pius VII ogłosił go błogosławionym.
Wspomnienie liturgiczne bł. Jakuba de Voragine obchodzone jest w Kościele katolickim w dies natalis (14 lipca)[2].