Jakub Rotbaum

W dzisiejszym świecie Jakub Rotbaum to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Jej konsekwencje rozciągają się na wszystkie aspekty naszego życia, od sfery osobistej po zawodową. Dlatego tak ważne jest dokładne przeanalizowanie jego skutków i możliwych rozwiązań. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Jakub Rotbaum i temu, jak ewoluował on na przestrzeni czasu. Od swoich początków do chwili obecnej Jakub Rotbaum budzi duże zainteresowanie w społeczeństwie i konieczne jest pogłębienie jego zrozumienia, aby móc skutecznie sobie z nim poradzić.

Jakub Rotbaum
Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1901
Żelechów

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 1994
Wrocław

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo
reżyseria

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka Nagrody Państwowej
Multimedia w Wikimedia Commons
Tablica pamiątkowa przy wejściu do kamienicy przy ul. Włodkowica nr 5 we Wrocławiu

Jakub Rotbaum (ur. 11 lipca 1901 w Żelechowie, zm. 30 stycznia 1994 we Wrocławiu) – polski i żydowski reżyser teatralny i malarz, od roku 1949 mieszkający we Wrocławiu.

Życiorys

Syn Dawida. Starszy brat Lii Rotbaum, również reżysera. Ukończył Szkołę Sztuk Zdobniczych, Akademię Sztuk Pięknych i Szkołę Filmową w Warszawie. W roku 1930 objął kierownictwo artystyczne Trupy Wileńskiej. W 1934 także moskiewskie Studio Teatralne przy Państwowym Teatrze Żydowskim. Współpracował także z Teatrem Młodych[1].

W roku 1938 wyjechał do Paryża, w roku 1940 do Nowego Jorku. Działał w teatrach w Ameryce, Australii, Anglii i Francji.

Do Wrocławia przyjechał w 1949 z inicjatywy Idy Kamińskiej. Do 1952 kierownik artystyczny teatru żydowskiego we Wrocławiu, później (do 1962) kierownik polskiej sceny dramatycznej w tym mieście, a następnie jej reżyser. Do roku 1967, kiedy formalnie przeszedł na emeryturę, reżyserował liczne spektakle, w tym klasyki (jak „Hamlet” Szekspira, „Opera za trzy grosze” Brechta, „Trzy siostry” Czechowa), także polskiej (jak „Wesele” Wyspiańskiego). W 1950 roku Rotbaum, po raz pierwszy na polskiej ziemi, wystawił w Dolnośląskim Teatrze Żydowskim swój „Sen o Goldfadenie”, a w 1952 roku już w Teatrze Polskim we Wrocławiu „Człowieka z karabinem” Pogodina. Pracował gościnnie również w innych miastach, w tym w Warszawie, a także za granicą (w São Paulo, Paryżu i Bukareszcie). Później nadal aktywny zawodowo, ale po wydarzeniach marcowych '68 pozwolono mu już tylko na pracę z repertuarem żydowskim. Wystawiał sztuki nietypowe w czasach realizmu socjalistycznego[2].

Pochowany na nowym cmentarzu żydowskim przy ulicy Lotniczej we Wrocławiu.

Ordery i odznaczenia

Nagrody

  • Nagroda Państwowa II stopnia za inscenizację i reżyserię sztuki Pogodina pt. Człowiek z karabinem w Państwowym Teatrze Polskim we Wrocławiu (1952)[6][7]
  • Nagroda Państwowa III stopnia (1953)[8]

Przypisy

  1. ↑ Michael C. Steinlauf, Yung-teater , encyclopedia.yivo.org .
  2. ↑ Artur Hofman na podstawie rozmowy z Rafałem Dajborem, Kolory Teatru Według Jakuba Rotbauma, „Słowo Żydowskie” (nr 11), listopad 2023, str.16.
  3. ↑ M.P. z 1956 r. nr 67, poz. 834 „za zasługi w dziedzinie sztuki teatralnej i pracy zawodowej”.
  4. ↑ M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1458 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  5. ↑ M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27 - Uchwała Rady Państwa z dnia 22 lipca 1955 r. nr 0/1400 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  6. ↑ Uchwała Prezydium Rządu w sprawie przyznania nagród za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki za rok 1952. „Trybuna Ludu”. Rok V, Nr 203 (1265), s. 6, 23 lipca 1952. Warszawa: KLC PZPR. . 
  7. ↑ Dziennik Polski, rok VIII, nr 176, (2639), s. 3.
  8. ↑ Dziennik Polski, rok IX, nr 173 (2948), s. 7.

Linki zewnętrzne