Jakobici (polityka)
W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy koncepcję Jakobici (polityka) i jej znaczenie w różnych kontekstach. Niezbędne jest zrozumienie znaczenia Jakobici (polityka) w naszym obecnym społeczeństwie, a także jego wpływu na różne aspekty codziennego życia. W trakcie tej analizy będziemy badać implikacje i zastosowania Jakobici (polityka) w różnych obszarach, od kultury i historii po naukę i technologię. Podobnie zbadamy wpływ Jakobici (polityka) na współczesne społeczeństwo i jego ewolucję w czasie. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego i aktualnego spojrzenia na Jakobici (polityka), aby pomóc w głębszym zrozumieniu jego znaczenia i wkładu w społeczeństwo.
.svg)
Jakobici – angielscy i szkoccy zwolennicy legitymistycznych pretendentów do tronu z dynastii Stuartów, potomków króla Szkocji Jakuba VII (w Anglii panującego jako Jakub II)[1].
Zorganizowali w Szkocji trzy powstania przeciw dynastii hanowerskiej; w latach 1715 (przy wsparciu Francji) i 1718 (bardzo źle zorganizowane, wsparte desantem Hiszpanów). Ostatnie powstanie, z lat 1745-1746, mogło zakończyć się całkowitą klęską Anglików. Brak zdecydowania doprowadził jednak do klęski Szkotów.
Współcześnie jakobici za prawowitego króla Anglii, Szkocji i Irlandii uważają Franciszka II z bawarskiej rodziny Wittelsbachów. Franciszek II jest potomkiem Jakuba I po kądzieli. Ostatnim Stuartem w linii męskiej był Henryk IX i I, który zmarł 13 lipca 1807 roku.
Następcą Franciszka II jest jego brat – książę Maksymilian Emanuel, po którym prawa do tronu mają przejść na jego córkę – Zofię, księżną Liechtensteinu, a następnie – jej dzieci.
Jakobiccy królowie na emigracji
- Jakub Stuart, pretendent do tronu Szkocji jako Jakub VIII i do tronu Anglii jako Jakub III, 1701-1766
- Karol Stuart, pretendent do tronu Anglii i Szkocji jako Karol III, 1766-1788
