Temat Jacek Kucharczyk (bokser) jest niewątpliwie jednym z najbardziej aktualnych dzisiaj. Jest to temat, który wywarł ogromny wpływ na społeczeństwo i wywołał szeroką debatę w różnych obszarach. Jacek Kucharczyk (bokser) wzbudził zainteresowanie ekspertów, naukowców, polityków i zwykłych obywateli, którzy starają się zrozumieć i dokładnie przeanalizować jego implikacje. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i opinie na temat Jacek Kucharczyk (bokser), a także jego wpływ na różne sektory. Od powstania do przyszłej prognozy, Jacek Kucharczyk (bokser) reprezentuje temat o wielkim znaczeniu, który zasługuje na szczegółowe i krytyczne podejście.
![]() Jacek Kucharczyk (z prawej) | ||||||||||
Data urodzenia | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Jacek Kucharczyk (ur. 7 lipca 1954) – polski bokser i trener bokserski. Brązowy medalista mistrzostw Europy.
Startował w wagach średniej (do 75 kg) i półciężkiej (do 81 kg). Podczas mistrzostw Europy w 1975 w Katowicach zdobył brązowy medal w wadze średniej, po porażce w półfinale walkowerem z późniejszym mistrzem Wiaczesławem Lemieszewem[1]. Wcześniej startował na mistrzostwach Europy juniorów w 1974 w Kijowie w wadze półciężkiej, ale odpadł w ćwierćfinale[2].
Kucharczyk był mistrzem Polski w wadze średniej w 1975 i w wadze półciężkiej w 1977, wicemistrzem w kategorii półciężkiej w 1974 i 1976 oraz brązowym medalistą w wadze średniej w 1978 i w półciężkiej w 1979[3] Był również mistrzem Polski juniorów w kategorii półciężkiej w 1971[4] i 1972[5]. Był również drużynowym mistrzem Polski w 1972, 1974, 1976 i 1978 jako zawodnik Gwardii Warszawa[6]
W latach 1974-1979 pięć razy walczył w reprezentacji Polski (3 zwycięstwa i 2 porażki)[7]. Zwyciężył w 1978 w Turnieju im. Feliksa Stamma[8]
Był zawodnikiem Gwardii Warszawa i Czarnych Słupsk.
Pracował jako trener bokserski w Gwardii Warszawa[9].