W tym artykule zajmiemy się tematem Język garo, który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Język garo to temat, który przykuł uwagę specjalistów i opinii publicznej, wywołując sprzeczne opinie i głębokie refleksje. W całej historii Język garo był przedmiotem badań, analiz i kontrowersji, wykazując jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom Język garo, a także jego wpływowi na różne aspekty życia codziennego. Konieczne jest zrozumienie wagi tego zagadnienia i jego konsekwencji w naszej obecnej rzeczywistości, dlatego konieczne jest podejście do niego z perspektywy krytycznej i refleksyjnej.
| Obszar |
Meghalaya, Asam (Indie), Bangladesz | ||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 1 mln | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Meghalaya, Indie | ||
| Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-2 | sit | ||
| ISO 639-3 | grt | ||
| IETF | grt | ||
| Glottolog | garo1247 | ||
| Ethnologue | grt | ||
| WALS | gar | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język garo (także garrow oraz mande) – język tybeto-birmański, którym posługuje się większość mieszkańców wzgórz Garo w indyjskim stanie Meghalaya. Posługują się nim również mieszkańcy stanu Asam oraz Bangladeszu w pobliżu granicy z Indiami. W sumie w Indiach garo posługuje się 889 479 osób (dane na rok 2001), a w Bangladeszu 102 tys. (1993). Jest blisko spokrewniony z bodo. Do zapisu używa się alfabetu łacińskiego.
W 1996 r. na North Eastern Hill University w Shillong utworzono Wydział Garo, zajmujący się spisywaniem tradycyjnej poezji, opowieści i baśni w garo, m.in. Katta Agana czy legenda Dikki i Bandi.