Józef Bielejec

W dzisiejszym artykule zajmiemy się tematem Józef Bielejec, pytaniem, które od dawna budzi zainteresowanie i debatę. Józef Bielejec to istotny i kontrowersyjny temat, który przykuł uwagę naukowców, ekspertów i ogółu społeczeństwa. Przez lata Józef Bielejec był przedmiotem wielu badań, badań i refleksji, które rzuciły światło na różne aspekty związane z tym tematem. W tym artykule przeanalizujemy różne perspektywy i podejścia przyjęte w odniesieniu do Józef Bielejec, w celu pogłębienia jego zrozumienia i zakresu.

Józef Bielejec
major saperów major saperów
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1897
Starachowice

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1918–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

4 pułk saperów
Departament Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych,
2 pułk saperów
Wyższa Szkoła Inżynieryjna
Szefostwo Saperów

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-ukraińska
bitwa o Lwów
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa:
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości ,
Krzyż Legionowy Państwowa Odznaka Sportowa Odznaka Pamiątkowa 4 Batalionu Saperów

Józef Bielejec (ur. 2 lutego 1897 w Starachowicach, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – major saperów Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Franciszka i Joanny ze Świderków[1]. Członek POW, uczestnik wojny 1920 r., obrońca Lwowa[2]. W latach 1921–1924 w Szkole Podchorążych Saperów w Warszawie[1], 1924–1928 w 4 pułku saperów[2] w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku.

Mianowany porucznikiem ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1921 roku w korpusie oficerów inżynierii i saperów. W 1928 roku służył w Departamencie Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych, pozostając w kadrze oficerów saperów[3].

W latach 1929–1934 wykładowca w Szkole Podchorążych w Warszawie[2], 1935–1938 na stażu pułkowym w 2 pułku saperów w Puławach i na kursie w Wyższej Szkole Wojennej, wykładowca w Wyższej Szkole Inżynieryjnej. W 1932 roku w Szefostwie Saperów Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[4]. Majorem został mianowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1938 roku i 22. lokatą w korpusie oficerów saperów[5].

W pierwszych dniach kampanii wrześniowej 1939 roku wysłany z Modlina do Brześcia wraz z grupą saperów w celu stworzenia ośrodka szkolenia saperów. W czasie podróży otrzymał rozkaz wysadzenia mostu nad Bugiem. 16 września wraz z grupą trzech podchorążych został wzięty do niewoli przez szpicę oddziałów gen. Guderiana. Przewieziony do więzienia w Brześciu[6]. Przekazany w ręce Sowietów i osadzony w obozie jenieckim w Kozielsku[2]. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim i tam pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie od 28 lipca 2000 roku mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[7][8]. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[9]. W 1943 roku jego ciało zostało zidentyfikowane w toku ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 77[10][2], a przy zwłokach znaleziono: zaświadczenie o szczepieniu w obozie w Kozielsku, kartę wizytową oraz list od p. Zofii z Sandomierza[11][12][13]. Figuruje na liście wywózkowej z 1 kwietnia 1940[2] i liście PCK (AM) 077[14].

Był żonaty, miał syna Jerzego[2].

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień podpułkownika[16][17][18]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[19][20][21].

8 marca 2015 roku m.in. jego nazwisko zostało umieszczone na tablicy pamiątkowej poświęconą 46 ofiarom mordu w Katyniu związanych z puławskim 2 Pułkiem Saperów Kaniowskich w kościele Matki Boskiej Różańcowej, Lubelska 7 w Puławach[22].

22 kwietnia 1990 roku został upamiętniony na tablicy w kościele parafialnym Świętej Trójcy przy ulicy Kościelnej w Starachowicach[23], a także 10 kwietnia 2011 roku na pomniku poświęconym ofiarom zbrodni katyńskiej z 1940 roku i ofiarom tragedii Smoleńskiej z 2010 roku, na terenie tej samej parafii[24][25].

17 września 2007 roku wmurowano tablice z nazwiskami pomordowanych na pomniku „Krzyż Ofiar Zbrodni Katyńskiej” na skwerze Ofiar Zbrodni Katyńskiej przy zbiegu ul. Jadwigi Kaczyńskiej i Chopina w Starachowicach[24].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b BETA Księgi Cmentarne , ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl .
  2. ↑ a b c d e f g h i Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 33.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 587, 601.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 255, 442.
  5. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 245.
  6. ↑ Pamięci Powstania Warszawskiego. Obrona „Żelaznej Reduty”, „Nasze Blogi”, 31 lipca 2011 .
  7. ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl , polskieradio.pl (pol.).
  8. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
  9. ↑ Historia Zbrodni Katynskiej (pol.).
  10. ↑ Auswärtiges Amt, „Amtliches Material zum Massenmord von Katyn“, 1943, s. 168 (niem.).
  11. ↑ Poznan Supercomputer and Networking Center PSNC, Nowiny : gazeta ścienna dla polskiej wsi. 1943, nr 61, maj 1943 (ang.).
  12. ↑ Lista imienna zaginionych w ZSRR polskich jeńców wojennych z obozów Kozielsk - Ostaszków - Starobielsk, „Orzeł Biały. Polska walcząca o wolność.” (42 (328)), pbc.uw.edu.pl, 16 października 1948, s. 3 (pol.).
  13. ↑ Katyń według źródeł niemieckich – 1943 r.. stankiewicze.com. .
  14. ↑ Tucholski 1991 ↓, s. 75.
  15. ↑ a b c Muzeum Katyńskie - Szczegóły , www.muzeumkatynskie.pl (pol.). (na podstawie fotografii)
  16. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. , web.archive.org, s. 10 (pol.).
  17. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  18. ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem , edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 (pol.).
  19. ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” , prezydent.pl (pol.).
  20. ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie , policja.pl, s. 1-4 (pol.).
  21. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. .
  22. ↑ Zbigniew Kiełb, Tablica Katyńska w Puławach , www.zorrp.org (pol.).
  23. ↑ Tablice pamiątkowe, „MZK” (pol.).
  24. ↑ a b Pomniki , cus.starachowice.eu, 23 sierpnia 2016 (pol.).
  25. ↑ Redakcja, Rocznica katastrofy w Starachowicach i okolicy , Echo Dnia Świętokrzyskie, 10 kwietnia 2011 (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne